Rijbewijs

Een rijbewijs is een document waarmee een bestuurder van een motorvoertuig kan aantonen dat hij/zij beschikt over voldoende kennis, inzicht en vaardigheid om een motorvoertuig van een bepaalde categorie te kunnen en mogen besturen. Het woord rijbewijs is inmiddels standaardtaal geworden, maar het begon als een afkorting van rijvaardigheidsbewijs. Moderne rijbewijzen zijn meestal kunststof kaartjes in creditcardformaat. In veel landen, waaronder de lidstaten van de Europese Unie, is de basiskleur ervan roze.

In de Europese Unie zijn de regelingen geharmoniseerd door de richtlijn over het Europees rijbewijs. De hierna in detail besproken regelingen voor Nederland en België zijn niet meer dan concrete uitwerkingen van deze richtlijn, die dus slechts licht verschillen. In België is dit een bevoegdheid van de gewesten en kunnen er daar onderling ook kleine verschillen zijn.

Het rijbewijs is eigendom van de staat. Op het rijbewijs kan men onder andere lezen wie de houder is, waar diegene woont ten tijde van afgifte (bij nieuwe rijbewijzen in creditcardformaat wordt het adres niet meer vermeld) en voor welke categorie voertuigen het rijbewijs geldig is. Naast de functie als legitimatiebewijs (het bewijs van de bevoegdheid tot het besturen van een voertuig) dient het rijbewijs in verschillende landen ook als identiteitsbewijs, in Nederland dient alleen een Nederlands rijbewijs als identiteitsbewijs. In overige landen wordt het Nederlandse rijbewijs alleen als rijbewijs gezien en niet als identiteitsbewijs. In Noord-Amerika is het rijbewijs zelfs het voornaamste identiteitsbewijs. Ook in Nederland heeft het deze status (maar niet als bewijs van nationaliteit of rechtmatig verblijf in het land). In België geldt het rijbewijs niet als identiteitsbewijs.

In tegenstelling tot een Nederlandse ID-kaart of een nationaal paspoort is een rijbewijs niet gebonden aan een nationaliteit. Een buitenlander die in Nederland woont, kan daar examen doen en zo in het bezit komen van een rijbewijs.