Slag om Engeland

Westfront (Tweede Wereldoorlog)
	Nederland · België · Frankrijk · Duinkerke · Engeland · Dieppe · Normandië (Cobra · Lüttich · Falaise · Parijs) · Dragoon · Siegfriedlinie (Merksem · Geel · Maastricht · Market Garden · Hürtgenwald · Overloon · Aken · Schelde · Pheasant · Elzas · Ardennen · Colmar · Nutcracker · Blackcock · Grenade · Veritable) · Lumberjack · Plunder

Slag om Engeland
Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog
	Spitfires Mk1 van het negentiende eskader
Datum	10 juli - 31 oktober 1940
Locatie	Engeland, het Kanaal, Noordzee
Resultaat	Doorslaggevende Britse overwinning
Strijdende partijen
Geallieerden:; ; Verenigd Koninkrijk; ; Piloten van dertien nationaliteiten, waaronder: Brits Gemenebest, Polen, VS, Tsjecho-Slowakije en België.	Asmogendheden:; ; Nazi-Duitsland; Italië
Leiders en commandanten
Hugh Dowding; Keith Park; Trafford Leigh-Mallory; Quintin Brand; Richard Saul	Wilhelm Keitel; Hermann Göring; Albert Kesselring; Hugo Sperrle; Hans-Jürgen Stumpff; Rino Corso Fougier
Troepensterkte
1963 vliegtuigen	2550 vliegtuigen
Verliezen
544 piloten (RAF Fighter Command), 718 piloten (RAF Bomber Command) en 280 piloten (RAF Coastal Command); Totaal: 1542 doden; 422 gewonden; 1744 vliegtuigen verloren	2585 piloten gedood en vermisten; 925 krijgsgevangenen; 735 gewonden; 1977 vliegtuigen verloren; 1634 vliegtuigen verloren tijdens de strijd; 343 vliegtuigen verloren niet tijdens de strijd
	Rond 90 000 burgerslachtoffers, waarvan 40 000 van hen fataal.

De Slag om Engeland (Engels: Battle of Britain) was een luchtoorlog tijdens de Tweede Wereldoorlog tussen de Duitse Luftwaffe en de Britse Royal Air Force (RAF). De slag begon op 10 juli 1940 en verliep in vijf fasen tot hij eindigde op 31 oktober 1940.^[1] Het was de eerste luchtoorlog in de geschiedenis en vond plaats in een tijdsgewricht waarin de luchtvaart zich razendsnel ontwikkelde.

De inzet van de strijd was de instructie van Hitler tot het verkrijgen van luchtheerschappij door de Luftwaffe, om een amfibische invasie van Engeland via het Kanaal mogelijk te maken. De RAF haalde echter op overtuigende wijze een streep door die Duitse ambitie. Vanwege het daaruit voortvloeiende grote strategische belang voor de Tweede Wereldoorlog,^[2] geldt de Slag om Engeland als klinkende overwinning van de Britten, die daarmee uiteindelijk niet alleen zichzelf, maar ook de hele Westerse beschaving hebben gered.^[3] De omstandigheid dat de luchtslag geheel werd uitgevochten door het relatief kleine aantal militairen van de Royal Air Force, ontlokte aan Churchill in diens legendarische rede voor het Lagerhuis op 20 augustus 1940 de gevleugelde woorden:

Never in the field of human conflict was so much owed by so many to so few^[4]

↑ Dit is volgens de Engelse visie. De Duitsers tellen de periode dat Londen iedere nacht werd gebombardeerd (de Blitz) nog mee en beschouwen de slag om Engeland pas geëindigd aan het einde daarvan in mei 1941.
↑ In 1945 vroegen Russische officieren aan Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt welke slag hij als de doorslaggevende van de oorlog beschouwde. Ze hadden 'Stalingrad' verwacht maar diens antwoord luidde: 'De slag om Engeland' (Bungay, p. 386).
↑ Bungay, p. 399.
↑ Letterlijk vertaald: "Nog nooit in de geschiedenis van het intermenselijk conflict was zoveel te danken door zo velen aan zo weinigen."

[1] Dit is volgens de Engelse visie. De Duitsers tellen de periode dat Londen iedere nacht werd gebombardeerd (de Blitz) nog mee en beschouwen de slag om Engeland pas geëindigd aan het einde daarvan in mei 1941.

[2] In 1945 vroegen Russische officieren aan Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt welke slag hij als de doorslaggevende van de oorlog beschouwde. Ze hadden 'Stalingrad' verwacht maar diens antwoord luidde: 'De slag om Engeland' (Bungay, p. 386).

[3] Bungay, p. 399.

[4] Letterlijk vertaald: "Nog nooit in de geschiedenis van het intermenselijk conflict was zoveel te danken door zo velen aan zo weinigen."

[1]

[2]

[3]

[4]