Spirituele evolutie

Spirituele evolutie is het filosofische, theologische, esoterische of spirituele idee dat de natuur en de mens of de menselijke cultuur volgens een vast kosmologisch patroon of stijging, of volgens vooraf vastgestelde potenties evolueren.

Dit concept van vooraf vastgestelde evolutie wordt ondersteund door het idee van de creatieve impuls bij de mens, epiginese genaamd.

Binnen deze brede definities zijn de theorieën over spirituele evolutie zeer divers. Ze kunnen kosmologisch zijn (die het bestaan in het geheel beschrijven), persoonlijk (die het bestaan van het individu beschrijven) of beide. Ze kunnen holistisch, idealistisch of nonduaal zijn. Allemaal kunnen ze min of meer tot de theologie worden toegeschreven.

Filosofen, wetenschappers en onderwijzers die de theorieën van spirituele evolutie aanhingen, zijn onder meer Nader Angha, Friedrich von Schelling, Hegel, Max Théon, Henri Bergson, Sri Ôrobindo, Jean Gebser, Pierre Teilhard de Chardin, Arthur M. Young, Edward Haskell, Ernst Friedrich Schumacher, Erich Jantsch, Clare W. Graves, Alfred North Whitehead, Terence McKenna, Prabhat Rainjan Sarkar, Victor Skumin, Ken Wilber en Brian Swimme. Deze theoristen trachten (voor het grootste gedeelte) non-materialistisch of non-reductionistisch te zijn.[1]

  1. Audiopedia: Spiritual Evolution

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search