Stationskap

Een stationskap is een overkapping van sporen en perrons bij een spoorwegstation. Ook sommige tramstations beschik(t)en over een stationskap. Vooral bij grotere stations met veel sporen en meerdere perrons werden vanaf de tweede helft van de 19e eeuw stationskappen toegepast in plaats van losse perronoverkappingen per perron. Sommige stations hebben een stationsoverkapping die slechts gedeeltelijk de sporen overdekt, zie de voorbeelden in de paragraaf "Nederland".

In de 19e eeuw werd voor een aantal stations verschillende architecten aangetrokken voor het stationsgebouw en voor de perronkap. Het stationsgebouw gold dan als het "beeldbepalende" architectonische element; de stationskap had een functioneel karakter.^[1] In de 20 eeuw kreeg de overkapping bij een aantal "prestigieuze" stations een duidelijk krachtiger rol, en werd de stationskap beeldbepalend.^[2]

De oudste kap bevond zich op station Crown Street in Liverpool, Engeland; de grootste op het voormalige station Broad Street in Philadelphia.

Een uitgebreide lijst staat onder Bahnhofshalle in de Duitse Wiki.

1. ↑ Als voorbeelden kunnen worden genoemd station Amsterdam Centraal (stationsgebouw: Pierre Cuypers, Dolf van Gendt; stationskap: L.J. Eijmer) en station London St. Pancras, thans London St Pancras International (stationsgebouw: Gilbert Scott; stationskap William Barlow).
2. ↑ Voorbeelden: Gare do Oriente, Lissabon, en station Luik-Guillemins, beiden ontworpen door Santiago Calatrava.