Theodosius I

Theodosius I
Geboortedatum	346
Sterfdatum	395
Tijdvak	Theodosiaanse dynastie
Periode	379-395
Voorganger	Valens
Opvolger	Honorius (west) Arcadius (oost)
Staatsvorm	dominaat
Medekeizer	Gratianus (367-383) Valentinianus II (375-392) Arcadius (383-408) tegen Magnus Maximus (383-388) tegen Flavius Victor (386-388) tegen Eugenius (392-394) Honorius (393-423)
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorte	Flavius Theodosius
Naam als keizer	Theodosius (I)
Bijnaam	de Grote
Zoon van	Flavius Theodosius de oudere
Vader van	Arcadius Honorius Galla Placidia
Gehuwd met	Aelia Flaccilla
Broer van	Honorius
Oom van	Serena
Romeinse keizers
Portaal    Romeinse Rijk

Flavius Theodosius (Grieks: Θεοδόσιος Α'), beter bekend als Theodosius (I) de Grote (Grieks: Θεοδόσιος ο Μέγας) (Cauca, Spanje, 11 januari 346 – Milaan, 17 januari 395), was keizer van het oostelijk deel van het Romeinse Rijk van 379 tot 394, en daarna nog drie maanden (tot zijn plotse dood in 395) van het gehele rijk.

De regering van Theodosius wordt geassocieerd met ingrijpende veranderingen voor het Romeinse Rijk. Zo stond hij in 382, daartoe gedwongen door de nasleep van de door zijn voorganger, Valens verloren Slag bij Adrianopel, voor het eerst toe dat een grote groep van Barbaren (de Visigoten) zich als autonoom verband onder hun eigen leiders als foederati binnen het Romeinse Rijk konden vestigen. Verder was het Theodosius die het christendom de facto tot staatsreligie maakte. Hij vaardigde wetten tegen zowel het heidendom als ook tegen christelijke ketterijen uit. Na een burgeroorlog waarin zijn leger de westelijke usurpator Eugenius wist te verslaan was Theodosius gedurende de laatste maanden van zijn leven de laatste keizer die heerste over het gehele Romeinse Rijk. Na zijn dood werd het rijk, naar later bleek definitief, opgedeeld in een West- (onder zijn zoon Honorius) en een Oost-Romeins Rijk (onder zijn zoon Arcadius). Deze splitsing werd door zijn tijdgenoten overigens niet als zodanig ervaren en staatsrechtelijk bleef het Imperium Romanum dan ook als eenheid voortbestaan.