Triple Alliantie (1596)

De Triple Alliantie van 1596, waarvan de volledige titel Traktaat van alliantie tusschen Engeland, Frankrijk en de Vereenigde Nederlanden luidt, was een alliantie tussen Engeland, Frankrijk en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.^[1] De Republiek sloot zich als derde partij aan bij een eerder gesloten verdrag tussen Engeland en Frankrijk, maar de alliantie had de facto pas effect na de aansluiting van de Republiek. Door de ondertekening van het traktaat erkenden Frankrijk en Engeland als eersten de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden als onafhankelijke staat. De partijen in de alliantie waren alle drie in oorlog met Spanje. Er was geprobeerd om Duitse vorsten bij de alliantie te laten aansluiten, maar zij voelden zich niet geroepen om een rol te gaan spelen in een oorlog tegen Spanje. Door de alliantie waren de staten onder meer verplicht om legers te onderhouden die bij de bondgenoten actief waren. De alliantie had slechts een paar jaar effect.

1. ↑ Pieter Scheltema (1866): Inventaris van het Amsterdamsche Archief, Delen 1-3 Stads-drukkerij