Voormalige gebieden van het Duitse Rijk in het oosten

Er wordt getwijfeld aan de juistheid van een of meer onderdelen van dit artikel.
Raadpleeg de bijbehorende overlegpagina en pas na controle desgewenst het artikel aan.
Opgegeven reden: niets van de tekst in dit artikel is verifieerbaar gemaakt - enige bronvermelding geeft dode link (sjabloon geplaatst op 17 januari 2024)

Als Oostgebieden van het Duitse Rijk, historisch oostelijk Duitsland of ook de voormalige Duitse gebieden in het oosten worden de gebieden ten oosten van de Oder-Neissegrens aangeduid, die op 31 december 1937 tot het territorium van Duitsland behoorden, en in 1945 na het einde van de Tweede Wereldoorlog door de Conferentie van Potsdam en voorafgaande geallieerde politieke overeenkomsten werden afgescheiden van Duitsland en sindsdien voor het overgrote deel tot Polen behoren. Alleen het noorden van voormalig Oost-Pruisen behoort nu tot Rusland en voorheen de Sovjet-Unie.

In ruimere zin wordt het begrip ook gebruikt voor de oostelijke territoria die op 1 januari 1914 tot het Duitse Keizerrijk behoorden en door het Verdrag van Versailles voor Duitsland verloren gingen en toen aan het nieuw opgerichte Polen toegewezen werden. Het begrip dient niet gebruikt te worden voor de uitgestrekte delen van Polen die geannexeerd werden door het Groot-Duitse Rijk van 1941 tot 1945, en evenmin voor het zogenaamde Sudetenland dat vanaf de 15de eeuw Oostenrijks, en sinds 1919 Tsjecho-Slowaaks was, en alleen van 1938 tot 1945 op grond van het Verdrag van München bij het Groot-Duitse Rijk behoorde. Het Hultschiner landje (Hultschiner Ländchen) was een klein deel van de Duitse provincie Silezië dat in 1920, en in 1945 opnieuw aan Tsjecho-Slowakije werd toegewezen. Daarom kan het wel tot de voormalige oostelijke gebieden van Duitsland (Ostgebiete) in ruimere zin gerekend worden.