Vuurpijl

Dit artikel gaat over het vuurwerk. Zie Kniphofia voor de plant

Een vuurpijl is een kleine raket met vastebrandstofmotor, aangedreven door de verbranding van een sas, wat hete gassen onder hoge druk oplevert die door een vernauwde uitstroomopening de verbrandingskamer met hoge snelheid naar achteren verlaten, daarbij de vuurpijl voortstuwend. Het klassieke aandrijfmiddel voor vuurpijlen is zwart buskruit. De vuurpijl gaat de lucht in door de derde wet van Newton: actie ↔ reactie (de actie is de stuwing van het ontbrandende buskruit. De reactie is de versnelling van de vuurpijl).

Vuurpijlen waren een van de vroegste toepassingen van buskruit, en werden reeds zeer lang geleden (300 jaar v.Chr.) door de Chinezen gebruikt. Vanaf de 11e eeuw waren er ook militaire toepassingen. Omdat de druk op het omhulsel bij een vuurpijl lager is dan bij een kanon of ander vuurwapen gaat de toepassing van vuurpijlen vooraf aan die van de vuurwapens, waarvoor een hogere ontwikkeling van de metallurgie noodzakelijk is. In het westen maakte men voor het eerst kennis met vuurpijlen in 1453 toen ze door het Ottomaanse leger werden gebruikt bij het beleg van Constantinopel. Nog tot enige eeuwen daarna waren ze in het westen niet meer dan een curiositeit.

De vuurpijl dient typisch als transportmiddel: van een explosieve lading in de strijd, van een vuurwerklading met visuele effecten en/of knallen als vuurwerk, van een dunne lijn bij het overschieten van reddingsmiddelen naar in nood verkerende schepen.