Waterstoffluoride

Waterstoffluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van waterstoffluoride
Algemeen
Molecuulformule	HF
IUPAC-naam	waterstoffluoride
Andere namen	fluorwaterstof, fluorwaterstofzuur, vloeizuur
Molmassa	20,01 g/mol
CAS-nummer	7664-39-3
EG-nummer	231-634-8
PubChem	14917
Wikidata	Q2468
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H300 - H310 - H330 - H314
EUH-zinnen	EUH071
P-zinnen	P260 - P262 - P280 - P304+P340 - P302+P350 - P303+P361+P353 - P305+P351+P338 - P315 - P403 - P405
EG-Index-nummer	009-003-00-1
VN-nummer	1052
ADR-klasse	Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Dichtheid	(48% in H2O) 1,15 g/cm³
Smeltpunt	−83 °C
Kookpunt	19,5 °C
Evenwichtsconstante(n)	pKz = 3.17 (in water) pKz = 15 (in DMSO) [1]
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Waterstoffluoride, fluorwaterstofzuur of vloeizuur is een zeer corrosief zuur met als brutoformule HF.^[2] Wanneer waterstoffluoride in water oplost, wordt de oplossing fluorzuur genoemd.

In tegenstelling tot de andere waterstofhalogeniden is waterstoffluoride een zwak zuur.^[3] Dit heeft te maken met het feit dat HF-moleculen waterstofbruggen vormen, waardoor ze in lange ketens aan elkaar geregen worden. In hogere concentraties bemoeilijkt dit proces de ionisatie.

Bij nog hogere concentraties vormen fluoride-ionen met intacte HF-moleculen bifluoride-ionen (${\displaystyle {\ce {HF2^-}}}$), die zeer stabiel zijn en een ongewoon sterke waterstofbinding vertonen. Hierdoor gedraagt waterstoffluoride zich bij hogere concentraties meer als een sterk zuur.

1. ↑ Evans, D. A., pKa's of Inorganic and Oxo-Acids. Geraadpleegd op June 19, 2020.
2. ↑ Toxic Substances Portal - Hydrogen Fluoride (HF), Agency for Toxic Substances and Disease Registry
3. ↑ De zuurconstante is slechts 7,2·10⁻⁴, zie bijv. tabel met zuurconstanten of Basistabel zuur- en baseconstanten (Word document)