Den julianske kalenderen

Den julianske kalenderen er eit kalendersystem som vart innført av Julius Cæsar i år 46 f.Kr.^[1] Han var ein reformert versjon av den romerske kalenderen, og byrja 1. januar 45 f.Kr.

Etter den julianske kalenderen er det 365 dagar i vanlege år, og skotår med 366 dagar kvart fjerde år, utan unntak. Dette var ei klår forbetring over den gamle romerske kalenderen, som hadde 355 dagar annakvart år, og vekselvis 377 og 378 dagar i åra imellom. Det var den greske astronomen og matematikaren Sosigenes som føreslo denne ordninga for Cæsar i år 47 f.Kr.^[2]

Den julianske kalenderen var i bruk i Romarriket, og spreidde seg vidare som kristen liturgisk kalender. Når ei folkegruppe blei kristna tok dei som regel også i bruk kalenderen til kyrkja dei kom i kontakt med. Kristne Nubia og Etiopia tok dermed i bruk den alexandrinske kalenderen, medan kristne Europa tok i bruk den julianske kalenderen. Europeiske koloniar brukte sameleis denne kalenderen. Det siste landet som tok i bruk den julianske kalenderen var Det osmanske riket, som brukte han som finanskalender under namnet rumi-kalenderen ('den romerske kalenderen') i 1840.

1. ↑ Richards, E.G. (2013): Explanatory Supplement to the Astronomical Almanac, s. 595.
2. ↑ Dialetis, Dimitris (2007): «Sosigenes of Alexandria» i: Hockey, Thomas; et al.: Biographical dictionary of astronomers. vol. II, M-Z. Springer. s. 1074.