Digital object identifier

DOI-logo

Digital object identifier (doi eller DOI) er ein internasjonal standard for påliteleg identifisering av elektroniske objekt, særleg dokument. DOI-namn inneheld metadata om objektet det er knytt til og gjerne plasseringa av dokumentet, som ein URL. DOI-namnet er stabilt så lenge dokumentet finst, medan plasseringa og metadataa kan endrast.[1][2][3]

DOI-systemet kom i bruk i 2000 og er handsama av International DOI Foundation.[4] Det blei godkjent som ein internasjonal standard av ISO i 2010.[5]

Ein DOI kan brukast på alle former for elektroniske objekt, som tekstar, bilde, audio, video, programvare og så bortetter. Det kan brukast på eitkvart vilkårleg vald nivå av granularitet, til dømes til å identifisera eit tidsskrift, eit enkelt hefte av eit tidsskrift, ein artikkel i tidsskriftet eller ein enkeltståande tabell i artikkelen.

  1. Witten, Ian H.; David Bainbridge & David M. Nichols (2010). How to Build a Digital Library (2. utg.). Amsterdam; Boston: Morgan Kaufmann. s. 352–253. ISBN 978-0-12-374857-7. 
  2. Langston, Marc; Tyler, James (2004). «Linking to journal articles in an online teaching environment: The persistent link, DOI, and OpenURL». The Internet and Higher Education 7 (1): 51–58. doi:10.1016/j.iheduc.2003.11.004. 
  3. «How the 'Digital Object Identifier' works». BusinessWeek (BusinessWeek). 23 July 2001. Henta 20 April 2010. «Assuming the publishers do their job of maintaining the databases, these centralized references, unlike current Web links, should never become outdated or broken.» 
  4. Paskin, Norman (2010), «Digital Object Identifier (DOI®) System», Encyclopedia of Library and Information Sciences (3rd utg.), Taylor and Francis, s. 1586–1592 
  5. «1.2 History», Introduction, International DOI Foundation, 17. oktober 2015 

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search