Kalmarunionen

Kalmarunionen
Personalunion
←   ←   ← 1397–1523 →   →
Flagg Våpen
Kalmarunionen på byrjinga av 1500-talet, med dagens grenser over.
Hovudstad	København
Religion	Romersk-katolsk
Styreform	Føydale monarki i personalunion
Regent
- 1387–1412 (Danmark)    1388–1389 (Noreg)    1389–1412 (Sverige)	Margrete Valdemarsdotter
- 1389–1442 (Noreg)    1396–1439 (Sverige)    1396–1439 (Danmark)	Erik av Pommerna
- 1481–1513 (Danmark)    1483–1513 (Noreg)    1497–1501 (Sverige)	Hans av Danmark, Noreg og Sverige
- 1513–23 (Den. & Nor.b)    1520–21 (Sverige)	Kristian II
- 1524–33	Fredrik I
Lovgjevande forsamling	Riksråd og Herredag (ein i kvart kongedøme)
Historisk periode	Mellomalderen
- Margaret I anerkjend som regent av Danmark	1387
- Oppretta	17. juni 1397
- Engelbrektopprøret	1434–36
- Stockholmblodbadet	November 1520
- Gustav Vasa vald til konge av Sverige	6. juni 1523
- Dansk Rigsråd annekterer Noreg	1523
- Kielfreden	14. januar 1814
I dag ein del av	Danmark  Færøyane  Tyskland  Grønland  Island  Noreg  Sverige  Storbritannia  Finland  Russland (delvis)  Åland
a: Erik VII av Danmark, Eirik III av Noreg, Eric XIII av Sverige b: Kristian II av regent av Noreg frå 1506

Kalmarunionen er ei nemning på personalunionen mellom Danmark, Sverige og Noreg mellom 1397 og 1523. Kongeriket Sverige styrte over delar av det seinare Finland. Kongeriket Noreg styrte over Færøyane, Island og Grønland. Dei tre kongerika hadde ein sams monark, men hadde eigne riksråd. Sverige var misnøgd med unionen, og Danmark si sterke makt. Den 6. juni 1523 vart Gustav Vasa vald til konge av Sverige, og Kalmarunionen braut saman. Unionen mellom Danmark og Noreg heldt fram, som Danmark-Noreg.