Blok d

Barwne roztwory związków pierwiastków przejściowych. Od lewej: Co(NO
3)
2 (czerwony); K
2Cr
2O
7 (pomarańczowy); K
2CrO
4 (żółty); NiCl
2 (turkusowy); CuSO
4 (niebieski); KMnO
4 (fioletowy).

Blok d (metale przejściowe, pierwiastki przejściowe) – grupa pierwiastków chemicznych w układzie okresowym, obejmująca grupy poboczne układu okresowego, tj. grupy 3-12 (daw. Ib–VIIIb).

Według niektórych autorów cały blok d tworzy sekcję metali przejściowych^[1], natomiast według definicji IUPAC metale przejściowe są to pierwiastki chemiczne, których atomy lub kationy mają niecałkowicie zapełnioną podpowłokę d^[2].

Wszystkie pierwiastki bloku d mają tendencję do tworzenia kationów, dobrze przewodzą ciepło i elektryczność, są ciągliwe i tworzą stopy, a więc wykazują typowe cechy metali. Mają zazwyczaj zmienną wartościowość.

↑ Pierwiastki bloku d. W: J.D. Lee: Zwięzła chemia nieorganiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 297. ISBN 83-01-1-2352-4.
↑ Transition element, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.T06456, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[1] Pierwiastki bloku d. W: J.D. Lee: Zwięzła chemia nieorganiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 297. ISBN 83-01-1-2352-4.

[2] Transition element, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.T06456, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[1]

[2]