Cyrylica serbska

Cyrylica serbska
	; Współczesna cyrylica serbska
	Charakterystyka
Rodzaj	fonetyczny
Typ	pismo głoskowe (alfabet)
Kierunek pisma	od lewej do prawej, od góry do dołu
Języki pisma	Serbski
	Historia
Czas używania	od ok. 900 r.
Systemy macierzyste	hieroglify pismo protosynajskie alfabet fenicki alfabet grecki wczesna cyrylica cyrylica serbska; ; ; ; ;
Systemy potomne	Alfabet macedoński (częściowo)
	Kodowanie
ISO 15924	Cyrl, 220
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Cyrylica serbska (serb. српска ћирилица / srpska ćirilica) – wariant klasycznej cyrylicy stworzony na potrzeby języka serbskiego w 1818 roku przez serbskiego lingwistę Vuka Karadžicia. Jeden z dwóch wariantów zapisu trzech ustandaryzowanych odmian języka serbsko-chorwackiego: serbskiej, bośniackiej i czarnogórskiej obok alfabetu łacińskiego.

Karadžić oparł swój alfabet na zapisie używanym w języku staroserbskim. Duży nacisk położył na maksymalne uproszczenie w odczytywaniu liter, usunął archaiczne litery i dodał kilka spółgłosek charakterystycznych dla mówionego języka serbskiego. W tym samym czasie chorwaccy językoznawcy pod kierownictwem Ljudevita Gaja zaadaptowali alfabet łaciński do używania na terenach zamieszkałych przez Słowian południowych stosując zasady podobne do tych użytych przy tworzeniu cyrylicy serbskiej przez Karadžicia. Rezultatem wspólnych wysiłków strony serbskiej i chorwackiej było stworzenie dwóch różniących się zapisem, lecz podobnych fonetycznie i składniowo form zapisu języków południowosłowiańskich.

Alfabet stworzony przez Karadžicia został oficjalnie wprowadzony w Serbii w 1868 roku i pozostawał w użyciu aż do okresu międzywojennego. W okresie Królestwa Jugosławii zarówno alfabet łaciński Karadžicia, jak i jego zapis cyrylicą miały status oficjalnego alfabetu państwowego i były traktowane wymiennie, podobny status nadano obu alfabetom w okresie istnienia Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Alfabet oparty na zapisie łacińskim jest w dzisiejszych czasach używany na terenie Chorwacji (wyłącznie alfabet łaciński) oraz obok cyrylicy w Serbii, Bośni i Hercegowinie oraz w Czarnogórze. W Serbii alfabet oparty na cyrylicy jest traktowany jako zapis bardziej tradycyjny, w przeciwieństwie do alfabetu łacińskiego, który jest używany do zapisu niższego rzędu aktów prawnych. Cyrylica serbska wywarła również duży wpływ na powstający alfabet macedoński, który jest oparty na zapisie serbskim.

Współczesna cyrylica serbska
Charakterystyka
Rodzaj	fonetyczny
Typ	pismo głoskowe (alfabet)
Kierunek pisma	od lewej do prawej, od góry do dołu
Języki pisma	Serbski
Historia
Czas używania	od ok. 900 r.
Systemy macierzyste	hieroglify pismo protosynajskie alfabet fenicki alfabet grecki wczesna cyrylica cyrylica serbska
Systemy potomne	Alfabet macedoński (częściowo)
Kodowanie
ISO 15924	`Cyrl, 220`
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.