Dialekt logudorski

Dialekt logudorski (środkowosardyński) – jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego. Posługuje się nim ok. 0,5 mln mieszkańców włoskiej wyspy Sardynii, przede wszystkim jej środkowej części.

Ze względu na niewykształcenie jednego języka literackiego sardyńskiego i różnorodność jego dialektów, bywają one niekiedy traktowane jako odrębne języki. Dialekt nuorski wchodzi w skład logudorskiego.

Większość użytkowników tego języka zna język włoski, choć na co dzień posługuje się logudorskim, także w piśmie. Fragmenty Biblii przetłumaczono nań w latach 1858–1861.

wschodnioromańskie	arumuński istrorumuński meglenorumuński rumuński / mołdawski
południoworomańskie	korsykański łacina afrykańska † sardyński (dialekty gallurski – północno-wschodni, kampidański – południowy, logudorski – środkowy i sassarski – północno-zachodni)
zachodnioromańskie	anglo-normandzki † aragoński asturyjski auregnais † burginioński dalmatyński † dgèrnésiais emilijski francuski starofrancuski franko-prowansalski friulski galicyjski hiszpański d. kastylijski kastylijski istriocki jèrriais judeoportugalski † judeowłoski kataloński ladino (judeohiszpański) ladyński liguryjski (dialekt monegaski) lombardzki lotaryński mirandyjski neapolitański normandzki oksytański (dialekty gaskoński, langwedocki, limuzyński, owerniacki, prowansalski i wiwaroalpejski) piemoncki pikardyjski portugalski rioplatense romansz sercquiais sycylijski szampański szuadit † tarencki walencki waloński wenecki włoski zarfatit (judeofrancuski) †