Gleba

Ten artykuł dotyczy warstwy litosfery. Zobacz też: inne znaczenia.

Gleba (łac. glaeba – ziemia uprawna, rola) — naturalna, trójfazowa, biologicznie czynna, powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, ukształtowana poprzez procesy glebotwórcze ze zwietrzeliny skalnej (skały macierzystej) w wyniku oddziaływania klimatu i organizmów żywych, przy określonej rzeźbie terenu, w określonym przedziale czasu, często przy wpływie działalności człowieka. Gleba jest integralnym składnikiem ekosystemów lądowych i niektórych płytkowodnych^[1].

Gleba składa się z części mineralnej i organicznej.

Nauką dotyczącą gleby jest gleboznawstwo^[2]. Jego subdyscypliną jest geografia gleb^[3].