Hospodar

Hospodar (pol. gospodarz) – tytuł władców używany od XIV wieku przez kancelarie posługujące się językiem ruskim^[1]. W Rosji gosudar był tytułem cara. Jest to stare słowo pochodzenia słowiańskiego (w jęz. ros. Господарь), oznaczające pana, władcę, księcia.

W języku polskim stosowane najczęściej z przymiotnikiem mołdawski lub wołoski – dla określenia władcy Mołdawii lub Wołoszczyzny w wiekach XIV–XVIII.

Tytułu hospodara, jako nadrzędnego w stosunku do podległych im litewskich i ruskich książąt oraz kniaziów, oficjalnie używali również wielcy książęta litewscy, przede wszystkim w okresie sprzed zawarcia unii lubelskiej (1569). Przykładowo w statutach litewskich Zygmunt III Waza, tytułował siebie hospodarem^[2], w ten sam sposób szlachta na Litwie oddawała cześć władcy: Naiaśnieyszy Hospodar Król Jego Mość^[3]. Taka tytulatura nadal jest przyjmowana niekiedy we współczesnej polskiej historiografii.