Jean Bodin

Jean Bodin (ur. w 1530 w Angers, zm. w 1596 w Laon) – francuski prawnik, teoretyk państwa, polityk, twórca ideologii francuskiego absolutyzmu, zwolennik monarchii absolutnej, opracował nowożytne pojęcie suwerenności. Jego najbardziej znane dzieło to Sześć ksiąg o Rzeczypospolitej.

Napisał również dzieło w dziedzinie demonologii, które wywarło wpływ na nasilenie polowań na czarownice^[1]^[2]. Traktat ten nosi tytuł De la démonomanie des sorciers (O demonomanii czarowników) i zaleca ekstremalnie brutalne metody karania rzekomych czarownic^[3]^[4].

↑ Jean Bodin, Randy A. Scott, Jonathan L. Pearl, On the Demon-mania of Witches, Victoria University 1995, s. 9: „[Dzieło] Jeana Bodina O demonomanii czarowników (De la démonomanie des sorciers) pojawiło się w 1580 roku i błyskawicznie stało się znaczącym sukcesem wydawniczym. Ukazały się co najmniej dwadzieścia trzy edycje, a książka została przetłumaczona z francuskiego na niemiecki, włoski oraz łacinę. Z pewnością była to najczęściej wydawana praca swojej epoki w dziedzinie demonów i czarownic. Z powodu rozległej dystrybucji jest ona od pokoleń uważana przez historyków za niezwykle wpływową książkę, bezpośrednio odpowiedzialną za polowania na czarownice na wielką skalę przez ok. 40–50 lat po swoim pierwszym wydaniu.”.
↑ Peter Burke, European Renaissance, s. 137.
↑ Brian A. Pavlac, Witch Hunts in the Western World, Persecution and Punishment from the Inquisition to Salem Trials, 2009, s. 91: „Bodin przestrzegał, że szczególnie podatne na zakusy Szatana były kobiety. Czarownice były tak wielkim zagrożeniem, że miała zastosowanie koncepcja crimen exceptum, polegająca na tym, że wina mogła być przypisana na podstawie bardzo ograniczonych dowodów, włączając w to odmowę przyznania się podczas tortur. Czarownice miały być zabijane przy użyciu szczególnie długich i bolesnych metod, takich jak opiekanie na wolnym ogniu ze świeżego drewna, ponieważ zabijanie złych ludzi wymagało więcej czasu.”.
↑ Pennethorne Hughes, Witchcraft (1969), s. 181.

[1] Jean Bodin, Randy A. Scott, Jonathan L. Pearl, On the Demon-mania of Witches, Victoria University 1995, s. 9: „[Dzieło] Jeana Bodina O demonomanii czarowników (De la démonomanie des sorciers) pojawiło się w 1580 roku i błyskawicznie stało się znaczącym sukcesem wydawniczym. Ukazały się co najmniej dwadzieścia trzy edycje, a książka została przetłumaczona z francuskiego na niemiecki, włoski oraz łacinę. Z pewnością była to najczęściej wydawana praca swojej epoki w dziedzinie demonów i czarownic. Z powodu rozległej dystrybucji jest ona od pokoleń uważana przez historyków za niezwykle wpływową książkę, bezpośrednio odpowiedzialną za polowania na czarownice na wielką skalę przez ok. 40–50 lat po swoim pierwszym wydaniu.”.

[2] Peter Burke, European Renaissance, s. 137.

[3] Brian A. Pavlac, Witch Hunts in the Western World, Persecution and Punishment from the Inquisition to Salem Trials, 2009, s. 91: „Bodin przestrzegał, że szczególnie podatne na zakusy Szatana były kobiety. Czarownice były tak wielkim zagrożeniem, że miała zastosowanie koncepcja crimen exceptum, polegająca na tym, że wina mogła być przypisana na podstawie bardzo ograniczonych dowodów, włączając w to odmowę przyznania się podczas tortur. Czarownice miały być zabijane przy użyciu szczególnie długich i bolesnych metod, takich jak opiekanie na wolnym ogniu ze świeżego drewna, ponieważ zabijanie złych ludzi wymagało więcej czasu.”.

[4] Pennethorne Hughes, Witchcraft (1969), s. 181.

[1]

[2]

[3]

[4]