Karol Wielki

Karol I Wielki
Ilustracja
obraz Albrechta Dürera
Faksymile
Król Franków
(do 4 grudnia 771 razem z Karlomanem I)
Okres

od 24 września 768
do 28 stycznia 814

Poprzednik

Pepin Krótki

Następca

Ludwik Pobożny

Cesarz rzymski
Okres

od 25 grudnia 800
do 28 stycznia 814

Poprzednik

nowy tytuł

Następca

Ludwik Pobożny

Dane biograficzne
Dynastia

Karolingowie

Data urodzenia

2 kwietnia 742 lub 747

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 814
Akwizgran

Miejsce spoczynku

Katedra w Akwizgranie

Ojciec

Pepin Krótki

Matka

Bertrada z Laon

Żona

Hildegarda

Dzieci

Ludwik Pobożny

Tron Karola Wielkiego (2013)

Karol I Wielki (łac. Carolus Magnus, fr. Charlemagne, niem. Karl der Grosse; ur. 2 kwietnia 742 lub 747, zm. 28 stycznia 814 w Akwizgranie) – król Franków i Longobardów, cesarz rzymski od 25 grudnia 800. Wnuk Karola Młota, syn Pepina Krótkiego z dynastii Karolingów i Bertrady z Laon – córki Heriberta, hrabiego Laon. Błogosławiony Kościoła katolickiego.

Stworzył pierwsze europejskie imperium od czasu upadku cesarstwa zachodniorzymskiego (476)[1]. Przydomek zawdzięczał nie tylko dokonaniom, ale i posturze – przeprowadzone w 1861 roku pomiary szkieletu władcy sugerowały, że miał on 192 cm wzrostu, jednak przeprowadzone w 2010 badania rentgenowskie i tomograficzne szkieletu wykazały, że w rzeczywistości miał 184 cm (jak na swoje czasy był jednak bardzo wysoki, taki wzrost miało tylko ok. 1% męskiej populacji)[2]. Od jego imienia pochodzi w języku polskim słowo król[3].

  1. Bührer-Thierry 2004 ↓, s. 38–40.
  2. Peter Heather, Odrodzenie Rzymu. Cesarze i papieże: bój o władzę nad chrześcijaństwem, Poznań 2014, s. 280.
  3. Focus Historia extra, nr 4/2017, s. 18–19

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search