Kolonia (geografia polityczna)

Kolonia (z łac. colonia „osada rolnicza”) – posiadłość państwa, nazywanego krajem macierzystym bądź metropolią, znajdująca się poza jego granicami i podlegająca bezpośredniej zależności politycznej i gospodarczej. Pierwsze kolonie zakładano już w starożytności w rejonie morza Śródziemnego, w okresie tak zwanej wielkiej kolonizacji greckiej. Najwięcej kolonii powstało w efekcie wielkich odkryć geograficznych. Do XIX wieku obie Ameryki, Azja, Afryka i Australia zostały spenetrowane przez europejskich osadników. Polityka promująca zajmowanie terytoriów zamorskich przez państwa wysoko rozwinięte określona została mianem kolonializmu.

Proces likwidacji kolonii zapoczątkowany został przez przekształcenie trzynastu brytyjskich kolonii w Ameryce Północnej w niepodległe Stany Zjednoczone. Ameryka Południowa spod zależności kolonialnej uwolniona została w okresie wojen napoleońskich. Najpóźniej dekolonizacja dotarła do Azji i Afryki. Większość kolonii ulokowanych na tych kontynentach zyskała niezależność dopiero w latach 60. XX wieku.

Współczesne kolonie są w większości niewielkimi terytoriami wyspiarskimi. Oficjalnie określa się je mianem terytoriów zależnych lub terytoriów zamorskich. Ich lista sporządzona przez ONZ zawiera obecnie 17 pozycji[1].

Kolonię od państwa marionetkowego lub protektoratu odróżnia brak niezależnych struktur władzy oraz odrębnych organów prowadzących w jej imieniu politykę zagraniczną. Zarówno pierwsze jak i drugie (jeśli w ogóle istnieją) są podporządkowane metropolii.


© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search