Libertarianizm

Libertarianizm (fr. libertaire, łac. libertas – wolność) – zbiór doktryn i filozofii politycznych uznających wolność jednostki za nadrzędną wartość. Oznacza to położenie nacisku na swobodę zrzeszania się i podejmowania wszelkich interakcji międzyludzkich. Libertarian łączy niechęć do władzy odgórnej jako konceptu^[1], są oni jednak bardzo zróżnicowani w jej krytyce. Poszczególne nurty libertarianizmu prezentują szeroki zakres poglądów, różniących się tym, jak daleko powinna sięgać władza rządu i nietykalność prawna, w tym prawa własności.

Libertarianizm pierwotnie był terminem określającym niektóre poglądy lewicowe^[2]^[3], takie jak anarchokomunizm, anarchosyndykalizm, egoizm i mutualizm.

Prawicowe ideologie, które dołączyły do nurtu ideologii libertariańskich to przykładowo minarchizm i anarchokapitalizm, które w swoich założeniach promują leseferyzm, kapitalizm i prawa dotyczące własności prywatnej obejmujące ziemię, infrastrukturę i zasoby naturalne

↑ libertarianizm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-30] .
↑ Murray N Rothbard: The Betrayal of the American Right. Ludwig von Mises Institute, 2009. ISBN 978-1610165013. Cytat: One gratifying aspect of our rise to some prominence is that, for the first time in my memory, we, 'our side,' had captured a crucial word from the enemy. ‘Libertarians’ had long been simply a polite word for left-wing anarchists, that is for anti-private property anarchists, either of the communist or syndicalist variety. But now we had taken it over. (ang.).
↑ Frank Fernandez: Cuban Anarchism. The History of a Movement. Sharp Press, 2001, s. 9. Cytat: Thus, in the United States, the once exceedingly useful term ‘libertarian’ has been hijacked by egotists who are in fact enemies of liberty in the full sense of the word. (ang.).

[epwn-1] libertarianizm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-30] .

[2] Murray N Rothbard: The Betrayal of the American Right. Ludwig von Mises Institute, 2009. ISBN 978-1610165013. Cytat: One gratifying aspect of our rise to some prominence is that, for the first time in my memory, we, 'our side,' had captured a crucial word from the enemy. ‘Libertarians’ had long been simply a polite word for left-wing anarchists, that is for anti-private property anarchists, either of the communist or syndicalist variety. But now we had taken it over. (ang.).

[3] Frank Fernandez: Cuban Anarchism. The History of a Movement. Sharp Press, 2001, s. 9. Cytat: Thus, in the United States, the once exceedingly useful term ‘libertarian’ has been hijacked by egotists who are in fact enemies of liberty in the full sense of the word. (ang.).

[1]

[2]

[3]