Magnez

Ten artykuł dotyczy pierwiastka chemicznego. Zobacz też: magnes.

Magnez

sód ← magnez → glin
Be ↑ Mg ↓ Ca 12 Mg
Wygląd
srebrzystobiały
Widmo emisyjne magnezu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	magnez, Mg, 12 (łac. magnesium)
Grupa, okres, blok	2, 3, s
Stopień utlenienia	II
Właściwości metaliczne	metal ziem alkalicznych
Właściwości tlenków	silnie zasadowe
Masa atomowa	24,305 ± 0,002[a][4]
Stan skupienia	stały
Gęstość	1738 kg/m³
Temperatura topnienia	650 °C[1]
Temperatura wrzenia	1090 °C[1]
Numer CAS	7439-95-4
PubChem	5462224
Właściwości atomowe Promień • atomowy • walencyjny • van der Waalsa 150 (obl. 145) pm 130 pm 173 pm Konfiguracja elektronowa [Ne]3s2 Zapełnienie powłok 2, 8, 2 (wizualizacja powłok) Elektroujemność • w skali Paulinga • w skali Allreda 1,31 1,23 Potencjały jonizacyjne I 737,7 kJ/mol II 1450,7 kJ/mol III 7732,7 kJ/mol
Właściwości fizyczne Ciepło parowania 127,4 kJ/mol Ciepło topnienia 8,954 kJ/mol Ciśnienie pary nasyconej 361 Pa (923 K) Konduktywność 22,6×106 S/m Ciepło właściwe 1020 J/(kg·K) Przewodność cieplna 156 W/(m·K) Układ krystalograficzny heksagonalny Twardość • w skali Mohsa 2,5 Prędkość dźwięku 4602 m/s (293,15 K) Objętość molowa 14,00−6 m³/mol
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 22Mg {syn.} 3,9 s β+ 4,785 22Na 23Mg {syn.} 11,3 s β+ 4,057 23Na 24Mg 78,99% stabilny izotop z 12 neutronami 25Mg 10% stabilny izotop z 13 neutronami 26Mg 11,01% stabilny izotop z 14 neutronami 27Mg {syn.} 9,45 min β− 2,610 27Al 28Mg {syn.} 20,9 h β− 1,832 28Al
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-10-02] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H250, H260 Zwroty P P222, P223, P231+P232, P370+P378, P422[5] NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[3] 0 2 2   Numer RTECS OM2100000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Ma trzy stabilne izotopy: 24
Mg, 25
Mg oraz 26
Mg.

Magnez po raz pierwszy został uznany za pierwiastek przez Josepha Blacka (1755), zaś wyodrębniony w formie czystej w 1808 roku przez Humphry’ego Davy’ego^[6], który nadał mu łacińską nazwę^[7]. Polską nazwę zaproponował Filip Neriusz Walter.