Meiji (okres)

Meiji (jap. 明治時代 Meiji-jidai; „Era Światłych Rządów”) – okres w historii Japonii przypadający na lata panowania cesarza Mutsuhito, trwający od 8 września 1868 do 30 lipca 1912. Zapoczątkowany przez szereg wydarzeń określanych mianem restauracji Meiji (jap. 明治維新 Meiji Ishin). Były to czasy głębokich przemian społecznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych, jak również gruntownej modernizacji kraju na wzór zachodni.

W epoce Meiji Cesarstwo Wielkiej Japonii stało się potęgą na skalę międzynarodową – głównie dzięki spektakularnym zwycięstwom w wojnie chińsko-japońskiej (1894–1895) i wojnie rosyjsko-japońskiej (1904–1905), a także zdobyczom terytorialnym: Korei, Tajwanu, południowego Sachalinu i wysp Riukiu. Był to również początek imperialistycznej linii polityki zagranicznej, związanej z rozwojem nacjonalizmu japońskiego oraz koncepcjami ekspansji terytorialnej na kontynencie azjatyckim.

Okres Meiji nastąpił po okresie Edo (1603–1868), a poprzedził okres Taishō (1912–1926).