Monacyt

Monacyt
	; Kryształ monacytu; pochodzenie: Rostadheia, Iveland, Norwegia
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	fosforan ceru, lantanu, neodymu, toru, itru i prazeodymu ((Ce, La, Nd, Th, Y, Pr)PO4)
Twardość w skali Mohsa	5–5,5
Przełam	muszlowy
Łupliwość	doskonała, wyraźna
Pokrój kryształu	ziarnisty, tabliczkowy-spłaszczony, słupkowy lub klinowaty
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość minerału	4,6–5,5 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	czerwona, czerwonobrunatna, brunatna, pomarańczowa, żółta, czasem zielonkawa
Rysa	biała, szarobiała
Połysk	tłusty, diamentowy
Inne	przezroczysty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Monacyt – minerał, mieszana sól kwasu fosforowego, ceru i kilku lantanowców. Należy do minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od gr. monazeis = jedyny lub monaxo = być samotnym; nawiązując do rzadkości występowania.