Neutron

Ten artykuł dotyczy cząstki subatomowej. Zobacz też: Neutron (ujednoznacznienie).

Neutron (z łac. neuter, obojętny) – cząstka subatomowa występująca w jądrach atomowych. Jest elektrycznie obojętna, ma spin ½^[1].

Według modelu standardowego neutron jest cząstką złożoną, hadronem należącym do grupy barionów, a dokładniej nukleonów i składa się z dwóch kwarków dolnych (d) i jednego górnego (u), związanych ze sobą oddziaływaniem silnym.

Neutrony będące częścią jąder atomowych są zwykle stabilne. Swobodne neutrony (tzn. występujące poza jądrem) rozpadają się w wyniku oddziaływań słabych. Średni czas życia swobodnego neutronu wynosi 885,7 sekund (około 15 minut^[2]). Neutron rozpada się z wytworzeniem protonu, elektronu i antyneutrina elektronowego:

${\displaystyle {\hbox{n}}\to {\hbox{p}}^{+}+{\hbox{e}}^{-}+{\overline {\nu }}_{\mathrm {e} }.}$

Jego masa spoczynkowa wynosi 1,00866491578 u, czyli 1,67492721⋅10⁻²⁷ kg (jest nieco większa od masy protonu)^[3].

Antycząstką neutronu jest antyneutron.