Nowa Fundlandia

Nowa Fundlandia
Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Kanada
Prowincja	Nowa Fundlandia i Labrador
Akwen	Ocean Atlantycki
Powierzchnia	111 390 km²
Populacja (2006); • liczba ludności; • gęstość	; 479 105; 4,62 os./km²
	Położenie na mapie Nowej Fundlandii i Labradoru Nowa Fundlandia
	Położenie na mapie Kanady Nowa Fundlandia
	49°N 56°W/49,000000 -56,000000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nowa Fundlandia (ang. Newfoundland, wym. [n j u ː f ə n ˈ l æ n d ]; fr. Terre-Neuve, irl. Talamh an Éisc, łac. Terra Nova) – duża wyspa u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej i jednocześnie najgęściej zaludniona część kanadyjskiej prowincji Nowa Fundlandia i Labrador. Wyspa Nowa Fundlandia pierwotnie nazwana została Terra Nova przez Wenecjanina w służbie brytyjskiej, Giovanniego Caboto (Johna Cabota), w 1497. Prowincja, w skład której wchodzi wyspa, również nosiła nazwę „Nowa Fundlandia” aż do 2001, kiedy to zmieniono ją na „Nowa Fundlandia i Labrador” (nieco później zmieniono w ślad za tym kod pocztowy z NF na NL).

Nowa Fundlandia jest oddzielona od Półwyspu Labrador cieśniną Belle Isle, a od wyspy Cape Breton cieśniną Cabota. Zamyka ujście rzeki Świętego Wawrzyńca, która tworzy Zatokę Świętego Wawrzyńca. Nowa Fundlandia sąsiaduje z niewielką zbiorowością zamorską Francji – Saint-Pierre i Miquelon.

Wyspa ma powierzchnię 111 390 km², co daje jej 15. miejsce na liście wysp świata według powierzchni i 4. miejsce pod tym względem w Kanadzie. Stolica wyspy, St. John’s, znajduje się na południowo-wschodnim krańcu wyspy. Leżąca na południe od stolicy miejscowość Cape Spear to najdalej na wschód wysunięty punkt Ameryki Północnej. Według danych spisu powszechnego wyspę zamieszkują 466 172 osoby. Jednakże często do ludności Nowej Fundlandii dolicza się ludność okolicznych, mniejszych wysp, jak New World, Twillingate, Fogo i Bell Islands, jako „należące do Nowej Fundlandii, a nie Labradoru”. Łącznie z tymi wyspami liczba mieszkańców wynosiła w 2001 r. 485 066 osób.

Na Nowej Fundlandii używane są dialekt języka angielskiego, zwany „angielskim nowofundlandzkim”, oraz dialekt języka francuskiego, analogicznie zwany „francuskim nowofundlandzkim”; na tej samej zasadzie występuje „irlandzki nowofundlandzki”.