Obligacja

Obligacja municypalna na 210 złotych wyemitowana przez Stołeczne Królewskie Miasto Kraków w 1929
Obligacja tymczasowa na okaziciela o wartości 40 złotych Ogólnej Narodowej Pożyczki Polskiej, wydana w 1863 roku przez Rząd Narodowy.

Obligacjapapier wartościowy emitowany w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia[1]. Obligacja należy do kategorii dłużnych instrumentów finansowych[2]. W przeciwieństwie do akcji, obligacje nie dają posiadaczowi żadnych uprawnień względem emitenta typu współwłasność, dywidenda czy też uczestnictwo w walnych zgromadzeniach.

Emisja obligacji jest jednym ze sposobów pozyskiwania kapitału przez przedsiębiorstwo[3]. Obligacje reprezentują prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek, co oznacza, iż przyznają identyczne uprawnienia danym emisjom lub seriom obligacji.

  1. Art. 4 ust. 1 Ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz.U. z 2024 r. poz. 708).
  2. Instrument dłużny w słowniku Bankier.pl. Bankier.pl. [dostęp 2014-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)].
  3. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 41. ISBN 978-1-57660-351-2.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search