Operacja Bin Nun Alef

Operacja Bin Nun Alef

I wojna izraelsko-arabska
Jordańskie pozycje obronne w rejonie Latrun
Czas	24-25 maja 1948
Miejsce	Latrun, Izrael
Terytorium	Palestyna
Wynik	Zdecydowane zwycięstwo Jordańczyków
Strony konfliktu
Izrael  Transjordania Arabowie
Dowódcy
Szelomo Szamir Habis al-Madżali
Siły
Izrael Hagana: 2100  Transjordania: 3700 Arabska Armia Wyzwoleńcza: 600
Straty
72 zabitych, 6 rannych, 140 jeńców nieznane
brak współrzędnych

Operacja Bin Nun Alef (hebr. מבצע בן נון א'; pol. Syn Nuna 1) – izraelska operacja wojskowa przeprowadzona podczas I wojny izraelsko-arabskiej w dniach 24-25 maja 1948 roku przeciwko jordańskiej armii. Nazwa operacji nawiązywała do biblijnej postaci syna Nuna, Jozuego, który według Księgą Jozuego był zdobywcą Kanaanu. Operacja była prowadzona na centralnym froncie walk w otoczeniu strategicznego wzgórza Latrun, na którym pozycje zajęli jordańscy żołnierze z Legionu Arabskiego blokując żydowską komunikację z Jerozolimą. Celem operacji było utworzenie korytarza komunikacyjnego i wznowienie konwojów do Jerozolimy. Izraelczycy ponieśli taktyczną porażkę i musieli się wycofać.