Paul Biya

Paul Biya
Ilustracja
Paul Biya (2014)
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1933
Mvomeka’a

2. Prezydent Kamerunu
Okres

od 6 listopada 1982

Przynależność polityczna

Demokratyczne Zgromadzenie Narodu Kameruńskiego

Poprzednik

Ahmadou Ahidjo

1. Premier Kamerunu
Okres

od 30 czerwca 1975
do 6 listopada 1982

Przynależność polityczna

Narodowy Związek Kameruński

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

Bello Bouba Maigari

Odznaczenia
Wielki Mistrz Orderu Męstwa (Kamerun) Wielki Mistrz Orderu Zasługi (Kamerun) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Komandor Orderu Republiki Federalnej - kl. cywilna (Nigeria) Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Senegal) Medal Jerzego

Paul Barthélemy Biya (ur. 13 lutego 1933 w Mvomeka’a) – kameruński polityk, premier Kamerunu w latach 1975–1982, prezydent kraju od 1982.

Urodzony w ubogiej katolickiej rodzinie, wykształcony na francuskich uczelniach, w latach 60. XX w. rozpoczął karierę urzędniczą w administracji prezydenta Ahmadou Ahidjo; pełnił funkcje ministerialne. W 1975 uzyskał nominację na stanowisko premiera. W 1982, po złożeniu urzędu z powodów zdrowotnych przez Ahidjo, został – z mocy prawa – prezydentem Kamerunu. Pierwsze lata jego samodzielnych rządów charakteryzowały się konsolidacją i monopolem władzy jednej partii oraz próbą zamachu stanu. W 1982 i 1988 był jedynym kandydatem w wyborach prezydenckich.

W 1990, pod wpływem nacisków kształtującej się opozycji i części społeczeństwa, wprowadził system wielopartyjny, jednak pierwsze wielopartyjne wybory parlamentarne i prezydenckie przeprowadzone w 1992 naznaczone były licznymi fałszerstwami. Dzięki przyjętym w 1996 poprawkom do konstytucji Paul Biya mógł z powodzeniem ubiegać się o kolejne reelekcje w wyborach w 1997 oraz w 2004. Żadne z nich nie odbyły się bez zarzutów o manipulacje. W 2008 zniósł limit kadencji głowy państwa, co umożliwiło mu dalsze sprawowanie władzy.

Na arenie międzynarodowej prowadzi ustabilizowaną i niekonfrontacyjną politykę. Najściślej współpracuje z Francją, Chinami, Stanami Zjednoczonymi oraz państwami regionu. Polityka wewnętrzna prezydenta Biyi krytykowana jest przez organizacje broniące praw człowieka, które przypisują mu ograniczanie swobód politycznych i łamanie innych praw obywateli. Obok zarzutów o tłumienie wolności mediów, marginalizacji wielu grup etnicznych i tolerancji wobec korupcji, donoszą one o zgromadzeniu przez prezydenta majątku wynoszącego ok. 100 mln USD.


© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search