Pokuta (religia)

Pokuta – jedno z fundamentalnych pojęć w tradycji chrześcijańskiej, które odnosi się do praktyki wyrażania skruchy za popełnione grzechy oraz dążenia do poprawy życia duchowego i moralnego[1]. Jest to akt mający na celu naprawienie relacji z Bogiem i bliźnimi po naruszeniu zasad moralnych i duchowych[2][3]. Bywa rozumiana jako kara za grzechy oraz działanie narzucone przez innych (zwierzchników religijnych) lub wybrane dobrowolnie, mające zadośćuczynić Bogu lub ludziom wyrządzone zło (grzech).[4]

  1. Kazimierz Panuś, Katechizm Kościoła Katolickiego w służbie przepowiadania homilijnego, „Roczniki Teologiczne”, 62 (12), 2015, s. 63–76, DOI10.18290/rt.2015.62.12-4, ISSN 2353-7272 [dostęp 2024-07-23].
  2. pokuta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-23].
  3. Andrzej Muszala, “Reconciliatio Et Paenitentia” (ReP) In the Bioethical Context, „Studia Theologica Varsaviensia”, 2020, s. 471–484, DOI10.21697/stv.7791, ISSN 0585-5594 [dostęp 2024-07-23].
  4. Kazimierz Panuś, Katechizm Kościoła Katolickiego w służbie przepowiadania homilijnego, „Roczniki Teologiczne”, 62 (12), 2015, s. 63–76, DOI10.18290/rt.2015.62.12-4, ISSN 2353-7272 [dostęp 2024-07-23].

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search