Polska w okresie rozbicia dzielnicowego

Ten artykuł od 2020-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Uwagi: część stwierdzeń błędnych lub odrzucanych przez badaczy, nowsze badania wykluczają nawet istnienie feudalizmu w Polsce. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Księstwo Polskie
(1138–1295, 1296–1300 i 1306–1320)
Królestwo Polskie
(1295–1296 i 1300–1306)

Ducatus Poloniae
Regnum Poloniae

1138–1320
Herb
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Kraków (1138–1295), (1296–1320) Poznań (1295–1296)
Data powstania	1138
Data likwidacji	1320
Władca	Władysław I Łokietek
Waluta	denar polski kwartnik grosz praski[a]
Język urzędowy	łacina, polski
Religia dominująca	katolicyzm
Podział ziem Bolesława III Krzywoustego:      Dzielnica senioralna (wschodnia Wielkopolska, Małopolska, zachodnie Kujawy, ziemia wieluńska)      Ziemia Władysława II (Księstwo śląskie)      Ziemia Bolesława IV (Księstwo mazowieckie obejmujące Mazowsze, wschodnie Kujawy)      Ziemie Mieszka III (Księstwo wielkopolskie (zachodnia Wielkopolska))      Ziemie Henryka (Księstwo sandomierskie)      Oprawa wdowia Salomei (prowincja / księstwo łęczyckie obejmujące ziemię łęczycką, ziemię sieradzką i trzy kasztelanie zapilickie / nadpilickie)      Lenno Polski pod kontrolą princepsa (księstwo pomorskie)
brak współrzędnych

Polska w okresie rozbicia dzielnicowego (inaczej Polska w okresie rozdrobnienia feudalnego) – okres w historii Polski trwający po śmierci Bolesława Krzywoustego w 1138 roku do koronacji Władysława Łokietka w 1320 roku.

Cechą charakterystyczną tego okresu jest postępujące rozdrobnienie państwa polskiego na coraz mniejsze w znacznej mierze niezależne władztwa terytorialne. Proces ten był związany z rozrastaniem się dynastii Piastów, której każdy członek, zgodnie z polskim prawem zwyczajowym, miał prawo do posiadania części ojcowizny. Podobne procesy zachodziły w dziejach państwa piastowskiego już wcześniej, jednak zwykle udawało się je w miarę szybko zahamować.