Redukcja (chemia)

Redukcja, elektronacja – proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego stopnia utlenienia na niższy.

Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. Łącznie takie procesy nazywa się reakcjami redoks.

Redukcja związków metali zawartych w ich rudach jest podstawową przemysłową metodą otrzymywania wielu metali. Przeprowadza się ją na przykład za pomocą węgla (→ wielki piec) lub w procesie aluminotermii. Redukcja zachodzi także na katodzie podczas elektrolizy, co wykorzystywane jest między innymi do otrzymywania reaktywnych metali, w tym glinu (→ proces Halla-Heroulta) i sodu.

Fe2O3 + 3CO → 2Fe + 3CO2
  • Elektrolityczna redukcja kriolitu; reakcja katodowa:
AlF63− + 3 e → Al + 6F

Silnymi środkami redukującymiwodór, metale alkaliczne, wodorki metali, krzemowodory, borowodory, siarczki.

W chemii organicznej daną reakcję nazywa się reakcją redukcji, gdy struktury głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia prostego związku (zwanego w tym przypadku środkiem redukującym)[1].

alkoholEpoksydalkoholalkoholalkoholAldehydNitrylAmidAminaKwas karboksylowyalkoholazydekAminaesterKeton
Przykładowe zastosowania glinowodorku litu jako reduktora w chemii organicznej.
  1. Robert T. Morrison, Robert N. Boyd: Chemia organiczna. Warszawa: PWN, 1985, s. 122, 199, 313, 445–446, 694–695, 718–729, 829–834. ISBN 83-01-04166-8.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search