Rutherford (pierwiastek)

Rutherford

lorens ← rutherford → dubn
Hf ↑ Rf ↓ Upq 104 Rf
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	rutherford, Rf, 104
Grupa, okres, blok	4, 7, d
Stopień utlenienia	IV
Właściwości metaliczne	metal przejściowy
Masa atomowa	[267][1][a]
Numer CAS	53850-36-5
Właściwości atomowe Konfiguracja elektronowa [Rn]5f146d27s2 Zapełnienie powłok 2, 8, 18, 32, 32, 10, 2 (wizualizacja powłok)
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 257Rf {syn.} 3,5 s 89% α 11% w.e. 8,28 253No 257Lr 257mRf {syn.} 4,0 s α 9,25 253No 261aRf {syn.} 1,1 min α 8,28 257No 261bRf {syn.} 3,0 s 91% SF 9% α 8,51 257No 263aRf? {syn.} ~15 min SF α? 7,90 259No 263bRf {syn.} 8 s SF 267Rf {syn.} 1,3 h SF
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Rutherford (Rf, łac. rutherfordium), wcześniej unnilquadium (Unq) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym, niewystępujący naturalnie na Ziemi. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta Rutherforda. Posiada on własności chemiczne podobne do hafnu.

Zidentyfikowane zostały jego izotopy z przedziału mas 253-268.

Izotop ²⁶⁰Rf został prawdopodobnie otrzymany (istnieją co do tego duże kontrowersje) w 1964 roku w Dubnej przez zespół założony przez I. Kurczatowa w Rosji, przez bombardowanie izotopu ²⁴⁹Cf jądrami izotopu ¹²C.

Podobny eksperyment wykonany przez grupę A. Ghiorso w 1969 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley doprowadził do otrzymania izotopu ²⁵⁷Rf^[2]. Wyniki Ghiorso stoją w sprzeczności z wynikami zespołu z Dubnej i dlatego obecnie kwestionuje się prawo Rosjan do pierwszeństwa otrzymania tego pierwiastka.