Wiktoria z Saksonii-Coburga-Kohary

Wiktoria Koburg-Koháry
	Wiktoria Franciszka Antonina Julianna Ludwika
	Viktoria Franziska Antonia Juliane Luise von Sachsen-Coburg-Saalfeld und Gotha-Koháry
	; mal. Franz Xaver Winterhalter, ok. 1840
	Księżna Nemours, księżniczka saska na Koháry
Dynastia	Koburg-Koháry
Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1822 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1857 ; Esher
Ojciec	Ferdynand Jerzy Koburg
Matka	Maria Antonina Koháry
Mąż	Ludwik Karol Orleański
Dzieci	Gaston, Ferdynand, Małgorzata, Blanka
Rodzeństwo	Ferdynand, August Koburg-Koháry, Leopold
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktoria Franciszka Antonina Julianna Ludwika Koburg-Koháry, niem. Viktoria Franziska Antonia Juliane Luise von Sachsen-Coburg-Saalfeld und Gotha-Koháry (ur. 14 lutego 1822 w Wiedniu, zm. 10 grudnia 1857 w Esher) – niemiecka arystokratka, członkini katolickiej linii dynastii koburskiej, tytularna księżniczka saska na Koháry, księżna Nemours jako żona Ludwika Karola Orleańskiego.

Wiktoria była córką księcia Ferdynanda Jerzego Koburga i księżniczki Marii Antoniny Koháry. Jej ojciec był drugim synem Franciszka z Saksonii-Coburga-Saalfeld i Augusty Reuss-Ebersdorf. Jej matka była córką i dziedziczką Franciszka Józefa, księcia Koháry de Csábrág i Szitnya. Kiedy Franciszek Józef zmarł w 1826, Maria Antonia odziedziczyła jego majątek na Słowacji i na Węgrzech, a jej mąż dodał człon Koháry do swojego nazwiska. Od tego momentu Wiktoria nazywana była Sachsen-Coburg-Gotha-Koháry. Wśród jej rodzeństwa ciotecznego i stryjecznego znajdowali się m.in.: królowa Wiktoria Brytyjska i jej mąż – książę książę Albert z Saksonii-Coburga-Gothy, a jej bratem był król Portugalii – Ferdynand II.

27 kwietnia 1840 w Saint-Cloud, Wiktoria wyszła za mąż za Ludwika Karola Orleańskiego, księcia Nemours, syna Ludwika Filipa I, króla Francji, i Marii Amelii Burbon-Sycylijskiej. Parze urodziło się czworo dzieci, ale Wiktoria zmarła dwa miesiące po urodzeniu córki Blanki. Została pochowana w kaplicy Św. Karola w Weymouth, skąd w 1979 jej ciało przeniesiono do kaplicy królewskiej w Dreux.