William Halsey

William Frederick Halsey, Jr.
Bull
Ilustracja
Fleet Admiral Fleet Admiral
Data i miejsce urodzenia

30 października 1882
Elizabeth

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1959
Waszyngton

Przebieg służby
Lata służby

19041947

Siły zbrojne

 US Navy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Naval Aviator Badge
Krzyż Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone)
Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (czterokrotnie) (Stany Zjednoczone)
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Presidential Unit Citation - baretka marynarki Mexican Service Medal Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Służby Obrony Narodowej Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Chile) Order Abdóna Calderóna (Ekwador) Medal Wyzwolenia Filipin Krzyż Złoty Orderu Zbawiciela (Grecja) Krzyż Wielki Orderu Quetzala (Gwatemala) Krzyż Wielki Orderu Boyacá (Kolumbia) Order Zasługi Morskiej (Kuba) Krzyż Wielki Orderu Vasco Núñeza de Balboa (Panama) Wojskowy Order Ayacucho (Peru) Wielka Wstęga Orderu Oswobodziciela (Wenezuela) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy)

William Frederick Halsey, Jr., ps. „Bull” (ur. 30 października 1882 w Elizabeth, zm. 16 sierpnia 1959 w Waszyngtonie) – amerykański admirał floty, oficer amerykańskiej marynarki wojennej, który odegrał jedną z wiodących ról w trakcie zmagań na Pacyfiku podczas II wojny światowej.

William Halsey ukończył akademię marynarki w 1904 roku, wziął następnie udział w rejsie Wielkiej Białej Floty. Do zakończenia I wojny światowej dowodził torpedowcami i niszczycielami. W latach 1921–1922 służył w wywiadzie marynarki, po czym do 1924 roku jako attaché w Niemczech, Norwegii, Danii i Szwecji.

Dowodził następnie eskadrą niszczycieli, od 1935 roku zaś lotniskowcami. Po japońskim ataku na Pearl Harbor przeprowadził serię rajdów lotniskowców na japońskie wysunięte placówki, zakończonych rajdem na Tokio i inne miasta japońskie w kwietniu 1942 roku. Od października 1942 roku dowodził amerykańskimi działaniami w kampanii na Wyspach Salomona. W czerwcu 1944 roku objął dowództwo 3 Floty, dowodząc nią w trakcie kampanii na Filipinach, w 1945 roku ze swoimi lotniskowcami zapewniał natomiast osłonę powietrzną podczas inwazji na Okinawę. 2 września 1945 roku, na okręcie flagowym adm. Halseya podpisany został akt kapitulacji Japonii. Admirał William „Bull” Halsey przeszedł na emeryturę w marcu 1947 roku.

Już w chwili wybuchu wojny Halsey uważany był za najlepszego i najbardziej agresywnego amerykańskiego dowódcę lotniskowców, co w znaczący sposób wpłynęło na przebieg kolejnych kampanii wojennych i zjednało mu dużą popularność wśród amerykańskich żołnierzy oraz uznanie w najwyższym dowództwie Floty Pacyfiku. Mimo kilku popełnionych błędów, zwłaszcza w 1944 roku, Halsey był jednym z najbardziej znanych i cieszących się największym powszechnym szacunkiem amerykańskich dowódców na obszarze Pacyfiku.

Admirałowie Chester W. Nimitz (po lewej) i William F. Halsey w 1943
Podpisanie aktu kapitulacji Japonii (adm. William Halsey w pierwszym rzędzie, nad pochylonym ministrem spraw zagranicznych Mamoru Shigemitsu)
Niszczyciel USS Halsey (DDG-97) na Pacyfiku, 11 sierpnia 2007

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search