Zgodnie z ruchem wskazówek zegara, od góry: żołnierze Armii Dońskiej z brytyjskim czołgiem Mark V w 1919 roku; maszerujący oddział Armii Czerwonej w marcu 1920 roku; żołnierze 1 Armii Konnej z taczanką; Lew Trocki przemawia do żołnierzy w 1918 roku; powieszenie robotników w Jekaterynosławiu przez wojska austro-węgierskie, kwiecień 1918 | |||
Czas |
7 listopada 1917 – 25 października 1922 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
byłe Imperium Rosyjskie, Mongolia, Tuwa, Persja | ||
Przyczyna | |||
Wynik |
decydujące zwycięstwo bolszewików w Rosji, na Ukrainie, Białorusi, Kaukazie Południowym, w Azji Środkowej, Tuwie i Mongolii; | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Wojna domowa w Rosji (ros. Гражданская война в России) – wojna domowa rozpoczęta po ustanowieniu przez bolszewików w wyniku zamachu stanu (rewolucja październikowa) komunistycznej władzy państwowej w Rosji. Zwolenników władzy bolszewików określano jako czerwonych, a przeciwników jako białych. 18 stycznia 1918 bolszewicy rozpędzili wybrane w demokratycznych wyborach w listopadzie-grudniu 1917 Zgromadzenie Ustawodawcze Rosji – Konstytuantę, w którym nie posiadali większości (ok. 25% mandatów) i krwawo stłumili pokojowe demonstracje w obronie parlamentu. Oznaczało to, że pokojowe odsunięcie od władzy bolszewików nie jest możliwe, a jedynym sposobem na to pozostaje walka zbrojna. Podpisanie traktatu brzeskiego (3 marca 1918) spowodowało narastanie oporu wewnętrznego i wywołało poparcie Ententy dla ruchu białych, a po zakończeniu I wojny światowej ograniczoną zewnętrzną interwencję. Za zakończenie wojny domowej jest uważane zajęcie Krymu przez Armię Czerwoną w listopadzie 1920 roku. Na Dalekim Wschodzie walki trwały jednak do 25 października 1922 roku (zdobycie Władywostoku). W Jakucji starcia zbrojne miały miejsce jeszcze w 1923 roku, a na Półwyspie Czukockim – do połowy 1924 roku.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search