Wolframit

Wolframit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	wolframian żelaza i manganu ((Fe,Mn)[WO4])
Twardość w skali Mohsa	5–5,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	doskonała
Pokrój kryształu	tabliczkowy, słupkowy, igiełkowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	7,14–7,54 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	brunatna, brunatnoczarna, czarna, niekiedy czerwonobrunatna
Rysa	brunatna, brunatnoczarna, czarna
Połysk	półmetaliczny, tłusty
Multimedia w Wikimedia Commons

Wolframit – minerał z gromady wolframianów, jeden z najważniejszych minerałów wolframu^[1]. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

Nazwa pochodzi od niem. Wolf = wilk i Rahm = brud, kopeć, piana, jak pogardliwie nazwano ten minerał, znalazłszy go w miejscu, w którym spodziewano się znaleźć cynę: (piana), była używana przez niemieckich górników; nawiązuje do trudności (tworzenie piany), jakie napotykano przy wytopie cyny z rudy zawierającej domieszki wolframitu (J.G. Wallerius, 1747 r.)^[2].

Współcześnie w literaturze fachowej spotyka się zdecydowane opinie wskazujące, że zamiast nazywania minerałów o składzie (Fe,Mn)[WO₄] wolframitem (bez ustalania zawartości żelaza i manganu), minerały te powinno się klasyfikować bądź jako hübneryt (MnWO₄), bądź jako ferberyt (FeWO₄)^[2].