Wykorzystywanie seksualne dzieci

Czynność seksualna z małoletnim poniżej 15 roku życia
KK z 1997
Ciężar gatunkowy

występek

Przepis

art. 200 KK

Kara

pozbawienie wolności od lat 2 do 12

Strona podmiotowa

umyślna w zamiarze bezpośrednim i quasi-ewentualnym

Odpowiedzialność od 15. roku życia

nie

Typ kwalifikowany

nie

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Wykorzystywanie seksualne dzieci, wykorzystywanie seksualne małoletnich – krzywdzenie małoletnich na tle seksualnym przez osoby dorosłe lub starszą młodzież[1][2]. Oprócz bezpośredniego kontaktu seksualnego wykorzystywaniem seksualnym dzieci jest również każda sytuacja, w której dorosły nieprzyzwoicie obnaża swoje genitalia wobec dziecka, namawia (prosi lub naciska na dziecko) do brania udziału w czynnościach o charakterze seksualnym, prezentuje dziecku pornografię lub wykorzystuje dzieci do produkcji pornografii dziecięcej[1][3][4].

Światowa Organizacja Zdrowia określa wykorzystywanie seksualne dzieci jako:

zaangażowanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest on lub ona w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, naruszająca prawo i obyczaje danego społeczeństwa. Z wykorzystywaniem seksualnym mamy do czynienia wtedy, gdy występuje ono pomiędzy dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem i innym dzieckiem, w sytuacji zależności, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w stosunku opieki, zależności, władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby. Aktywność taka może obejmować:

  • nakłanianie lub zmuszanie dziecka do udziału w jakichkolwiek prawnie zabronionych czynnościach seksualnych
  • wykorzystywanie dziecka do prostytucji lub innych nielegalnych praktyk seksualnych
  • wykorzystywanie dziecka do produkcji przedstawień i materiałów pornograficznych[5].

Skutki wykorzystywania seksualnego dziecka obejmują: depresję[6], zespół stresu pourazowego[7], zaburzenia lękowe[8], skłonność do wykorzystywania dzieci w wieku dorosłym[9], naruszenie prawidłowego rozwoju seksualnego[10], a także fizyczne uszkodzenia ciała dziecka. Molestowanie seksualne przez członka rodziny jest formą kazirodztwa, które może spowodować poważniejsze i długoterminowe urazy psychiczne, szczególnie w przypadku kazirodztwa rodzicielskiego[11]. W części przypadków wykorzystanie seksualne może bezpośrednio skutkować poważnymi obrażeniami cielesnymi, a nawet śmiercią dziecka. Wiąże się to z faktem, iż wśród niekazirodczych pedofilów (w 81% wybierających za cel chłopców) zdiagnozowano także inne parafilie, w tym sadyzm[12].

Poza najbliższą rodziną, wśród środowisk, w których może występować wykorzystywanie seksualnie dzieci wskazuje się m.in. szkołę i kościół. W pierwszych dekadach XXI wieku w debacie publicznej szczególnie dużo miejsca poświęcono nadużyciom seksualnym w Kościele katolickim, o których tuszowanie obarczono winą hierarchów Kościoła katolickiego, w tym niektórych biskupów, kardynałów i papieży[13][14].

Około 20% do 25% kobiet i 5% do 15% mężczyzn było wykorzystywanych seksualnie w dzieciństwie[15][16][17][18][19]. Większość sprawców wykorzystania seksualnego zna się ze swoimi ofiarami. Około 30% to krewni dziecka, najczęściej ojcowie, ojczymowie, wujowie bądź stryjowie lub kuzyni. Około 60% to inni znajomi, tacy jak przyjaciele rodziny, osoby pilnujące dzieci lub sąsiedzi. Obcy są sprawcami około 10% przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci. Większość tego typu przypadków jest popełnianych przez mężczyzn, kobiety są zaangażowane w około 14% zgłoszonych przestępstw przeciwko chłopcom i 6% zgłoszonych przestępstw przeciwko dziewczynkom[15]. Za większość przypadków wykorzystania dzieci przed okresem dojrzewania odpowiadają pedofile[20][21], jednakże w niewielkim zakresie występki te popełniają osoby, które nie spełniają kryteriów diagnostycznych pedofilii[22].

Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne wydało rezolucję, w której sprzeciwia się wykorzystywaniu seksualnemu dzieci. Seks dorosłych z dziećmi został w niej określony jako krzywdzący, naganny, oparty na wyzysku i przykładnie karany przez prawo. Wśród skutków seksualnego wykorzystania zostały wymienione takie problemy zdrowotne jak zaburzenia odżywiania, myśli samobójcze, trudności w uczeniu się, depresja, niepokój, strach, wycofanie społeczne i problemy behawioralne. Ponadto Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne dystansuje się od wszelkich publikacji i organizacji, które popierają stosunki seksualne między dziećmi a dorosłymi[23].

  1. a b Child Sexual Abuse. [w:] Medline Plus [on-line]. U.S. National Library of Medicine,, 2008-04-02.
  2. Committee on Professional Practice and Standards, Board of Professional Affairs, American Psychological Association, Catherine Acuff, Steven Bisbing, Michael Gottlieb, et al. Guidelines for Psychological Evaluations in Child Protection Matters. „American Psychologist”. 54 (8), s. 586–593, sierpień 1999. DOI: 10.1037/0003-066X.54.8.586. 
  3. Martin J., Anderson J., Romans S., Mullen P., O'Shea M. Asking about child sexual abuse: methodological implications of a two stage survey. „Child Abuse & Neglect”. 17 (3), s. 383–92, 1993. PMID: 8330225. 
  4. Child sexual abuse definition from the NSPCC
  5. Prostytucja i pornografia dziecięca, s. 309.
  6. Roosa MW., Reinholtz C., Angelini PJ. The relation of child sexual abuse and depression in young women: comparisons across four ethnic groups. „Journal of Abnormal Child Psychology”. 27 (1), s. 65–76, luty 1999. PMID: 10197407. 
  7. Widom CS., DuMont K., Czaja SJ. A prospective investigation of major depressive disorder and comorbidity in abused and neglected children grown up. „Archives of General Psychiatry”. 64 (1), s. 49–56, styczeń 2007. DOI: 10.1001/archpsyc.64.1.49. PMID: 17199054. 
  8. Levitan, R. D., N. A. Rector, Sheldon, T., & Goering, P. (2003). "Childhood adversities associated with major depression and/or anxiety disorders in a community sample of Ontario: Issues of co-morbidity and specificity," Depression & Anxiety; 17, 34–42.
  9. Terri L. Messman-Moore, Patricia J. Long, Child Sexual Abuse and Revictimization in the Form of Adult Sexual Abuse, Adult Physical Abuse, and Adult Psychological Maltreatment, „Journal of Interpersonal Violence”, 15 (5), 2000, s. 489–502, DOI10.1177/088626000015005003, ISSN 0886-2605 (ang.).
  10. Tabu seksuologii : [wątpliwości, trudne tematy, dylematy w seksuologii i edukacji seksualnej]. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej "Academica", 2008, s. 145-156. ISBN 978-83-89281-54-8.
  11. Christine A. Courtois: Healing the incest wound: adult survivors in therapy. New York: Norton, 1988, s. 208. ISBN 0-393-31356-5.
  12. GG. Abel, JV. Becker, J. Cunningham-Rathner, M. Mittelman i inni. Multiple paraphilic diagnoses among sex offenders. „Bull Am Acad Psychiatry Law”. 16 (2), s. 153-68, 1988. PMID: 3395701. 
  13. Read Bishop Comiskey’s statement of resignation. rte.ie, 1 kwietnia 2002. (ang.).
  14. A church seeks healing. boston.com, 14 grudnia 2002. (ang.).
  15. a b Julia Whealin, Ph.D.: Child Sexual Abuse. National Center for Posttraumatic Stress Disorder, US Department of Veterans Affairs, 2007-05-22. [dostęp 2008-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-08)].
  16. Finkelhor D. Current information on the scope and nature of child sexual abuse. „The Future of Children”. 4 (2), s. 31–53, 1994. PMID: 7804768. 
  17. Crimes against Children Research Center
  18. Family Research Laboratory
  19. Gorey KM., Leslie DR. The prevalence of child sexual abuse: integrative review adjustment for potential response and measurement biases. „Child Abuse & Neglect”. 21 (4), s. 391–8, kwiecień 1997. PMID: 9134267. 
  20. Hall RC., Hall RC. A profile of pedophilia: definition, characteristics of offenders, recidivism, treatment outcomes, and forensic issues. „Mayo Clinic Proceedings”. 82 (4), s. 457–71, kwiecień 2007. PMID: 17418075. 
  21. Ames MA., Houston DA. Legal, social, and biological definitions of pedophilia. „Archives of Sexual Behavior”. 19 (4), s. 333–42, sierpień 1990. PMID: 2205170. 
  22. William T. O'Donohue: Sexual deviance: theory, assessment, and treatment. New York: Guilford Press, 1997, s. 175–193. ISBN 1-57230-241-0.
  23. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne: APA Resolution Opposing Child Sexual Abuse. [dostęp 2012-03-08].

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search