Italijanski jezik

Italijanski jezik Italiano
Države govorenja	Italija i 35 drugih država
Regije govorenja	Uglavnom Zapadna Evropa
Broj govornika	maternji jezik: oko 70 miliona
Rang	19-20.
Klasifikacija	indoevropski  italski   romanski    italozapadni     italodalmatinski      talijanski
Službeni status
Služben u	4 država (Italija, Švicarska, San Marino, Vatikan)
Regulatori	Accademia della Crusca
Jezični kôd
ISO 639-1	it
ISO 639-2	ita
ISO 639-3	ita
SIL	ITA
p • r • u

Italijanski ili talijanski (italiano [itaˈljaːno]), romanski jezik koji govori oko 62 miliona ljudi, od kojih većina živi u Italiji. Standardni italijanski temelji se na firentinskom narječju. Ima duple (ili duge) samoglasnike, kao latinski (za razliku od drugih romanskih jezika, kao francuski i španski). Kao kod drugih romanskih jezika, izuzev francuskog, naglasak riječi je različit. Talijanski se piše latinicom.

Italijanski je službeni jezik u Italiji i San Marinu, te u švicarskim kantonima Ticino i Grigioni. Italijanski je uz latinski drugi službeni jezik u Vatikanu, uz slovenski je služben i u slovenskim primorskim općinama Koper, Izola i Piran, te se uz hrvatski koristi i u Istri gdje živi talijanska manjina. Dosta je raširen i među potomcima iseljenika u Luksemburgu, SAD-u i Australiji.Također je široko razumljiv i podučavan na Malti, gdje je bio jedan od službenih jezika do 1934. kad ga je zamjenio engleski. Mnogo manje se govori u bivšim afričkim kolonijama Italije, kao što su Somalija, Libija i Eritreja.

Italijanski je peti po redu jezik na svijetu koji se uči u školama (poslije engleskog, francuskog, španskog i njemačkog).