Konstanta disocijacije

U hemiji, biohemiji, i farmakologiji, konstanta disocijacije je specifični tip konstante ravnoteže koji meri sklonost objekta da se reverzibilno razdvoji (disocira) u manje komponente. Primeri disocijacije su razdvajanje hemijskog kompleksa u molekularne komponente, i razdvanje soli u jonske komponente. Konstanta disocijacije se obično obeležava sa ${\displaystyle K_{d}}$, i one je recipročna vrednost konstante asocijacije. U specijalnom slučaju soli, konstanta disocijacije može isto tako da se zove konstanta jonizacije.

Za opštu reakciju

${\displaystyle \mathrm {A} _{x}\mathrm {B} _{y}\rightleftharpoons x\mathrm {A} +y\mathrm {B} }$

u kojoj se kompleks ${\displaystyle \mathrm {A} _{x}\mathrm {B} _{y}}$ razdvaja u x A podjedinica i y B podjedinica, konstanta disocijacije se definiše sa:

${\displaystyle K_{d}={\frac {[A]^{x}\times [B]^{y}}{[A_{x}B_{y}]}}}$

gde su [A], [B], i [A_xB_y]- koncentracije A, B, odnosno kompleksa A_xB_y.