Wikang Kapampangan

Kapampangan, Capampáñgan
Kapangpángan written in Kulitan, the language's indigenous writing system
Katutubo saPilipinas
RehiyonGitnang Luzon
Mga natibong tagapagsalita
2.4 milyon
Latin (Abakada o Kahalawang Espanyol);
Nakasulat noon sa Kulitan
Opisyal na katayuan
Wikang pangrehiyon sa Pilipinas
Pinapamahalaan ngKomisyon sa Wikang Filipino
(Commission on the Filipino Language)
Mga kodigong pangwika
ISO 639-2pam
ISO 639-3pam
Mga lugar kung saan ginagamit ang wikang Kapampangan

Ang Kapampangan o Capampáñgan ay isa sa mga walong pangunahing wika ng Pilipinas. Ito ang pangunahing wika ginagamit sa buong lalawigan ng Pampanga at Timugang Tarlac, sa timugang bahagi ng kalagitnaang kapatagan ng Luzon, karamihan nito ay sumasailalim sa pangkat-etnikong Kapampangan. Sinasalita rin ang Kapampangan sa hilagang-silangang Bataan, pati na rin sa mga munisipalidad ng Bulacan, Nueva Ecija, at Zambales na pumapaligid sa Pampanga. Nakakapag-intindi at nakakapagsalita rin ng Kapampangan ang mga iilang Aeta sa timugang bahagi ng Gitnang Luzon. Ang naturang wika ay tinatawag ding Pampango, Capampan͠gan/Capampañgan, Pampangueño, at bilang panggalang, Amanung Sisuan (wikang ipinasuso).[1]

  1. Ulrich Ammon; Norbert Dittmar; Klaus J. Mattheier (2006). Sociolinguistics: an international handbook of the science of language and society. Bol. Volume 3. Walter de Gruyter. p. 2018. ISBN 978-3-11-018418-1. {{cite book}}: |volume= has extra text (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search