Avrupa ekonomisi

Avrupa ekonomisi, 50 farklı ülkede 740 milyondan fazla kişi kapsayan bir ekonomik alanı tanımlamaktadır. Avrupa Birliği'nin oluşumu ve 1999 yılında, ortak bir para biriminin kullanıma girmesi - euro, katılımcı Avrupa ülkelerini ortak bir para birimi aracılığıyla ekonomik olarak yaklaştırır - daha güçlü bir Avrupa nakit para akışına yol açmıştır. Avrupa'daki zenginlik farkı, eski Soğuk Savaş dönemi bölünmesinde kabaca görülebilirdi; bazı ülkeler bu bölünmeyi ihlâl eder (Yunanistan, Polonya, Romanya, Slovenya ve Çek Cumhuriyeti). Çoğu Avrupa ülkesi kişi başına düşen GSYİH'da dünya ortalamasından daha yüksek ve çok gelişmiş olsa da (Lihtenştayn, Lüksemburg, Monako, Andorra, Norveç, İsveç, Hollanda, İsviçre, Birleşik Krallık), bazı Avrupa ekonomileri, İnsani Gelişme Endeksinde dünya ortalamasının üzerindeki konumlarına rağmen, daha yoksul durumdadır.

Bu makale boyunca "Avrupa" ve sözcüğün türevleri, toprakları kısmen Avrupa'da bulunan - Türkiye (bir tanıma bağlı olarak bütün ülke veya sadece Trakya), Azerbaycan (Kafkaslar) ve Rusya (Ural Dağları'nın batısında kalan bölümü) gibi - ve coğrafi olarak Asya'da olan, Avrupa'yı sınırlayan ve kıtaya kültürel olarak bağlı olan ülkeleri (Ermenistan, Gürcistan ve Kıbrıs Cumhuriyeti gibi) içerecek şekilde alınmıştır.

2010 yılında Avrupa, 19.920 trilyon dolar^[1] (dünyanın %30.2'si) nominal GSYİH'ya sahipti. GSYİH'ya (nominal) göre 1 trilyon ABD doları üzerinde büyüklüğe sahip Avrupa'nın en büyük ulusal ekonomileri:

• Almanya (yaklaşık 4.7 trilyon dolar),
• İngiltere (yaklaşık 3 trilyon dolar),
• Fransa (yaklaşık 3 trilyon dolar),
• İtalya (yaklaşık 2.2 trilyon dolar),
• Rusya (yaklaşık 2 trilyon dolar),
• İspanya (yaklaşık 1.8 trilyon dolar),
• Hollanda (yaklaşık 1 trilyon dolar),

Diğer büyük Avrupa ekonomileri ise Türkiye, İsveç, Polonya, Belçika, İsviçre, Norveç ve Avusturya'dır. Avrupa Birliği (yaklaşık 20 trilyon ABD doları GSYİH), Avrupa GSYİH'sının yaklaşık %75-80'ini oluşturmaktadır.

Bir bütün olarak AB, dünyanın en zengin ve en büyük ekonomisidir ve ABD'yi mali kriz anında 2 trilyondan daha yüksek bir değerle geride bırakmıştır.^[2] 2009 yılında Avrupa dünyanın en zengin bölgesi olarak kaldı. Yönetimi altındaki 33 trilyon dolarlık varlık, dünya servetinin üçte birinden fazlasını temsil ediyordu. Kuzey Amerika'nın aksine ($29,3 trilyon ABD doları) servetin kriz öncesi yıl sonu zirvesini aştığı birkaç bölgeden biriydi.^[3][4]

Gelirlerine göre ölçümlenen en büyük 500 şirketten (2010 yılında Fortune Global 500), 184'ünün merkezi Avrupa'da bulunmaktadır. Bu kuruluşların 161'i AB sınırları içinde, 15'i İsviçre'de, 6'sı Rusya'da, 1'i Türkiye'de, 1'i de Norveç'te yer almaktadır.^[5]

İspanyol sosyolog Manuel Castells tarafından 2010 yılında belirtildiği gibi, Batı Avrupa'da ortalama yaşam standardı çok yüksektir: "Batı Avrupa'daki nüfusun büyük kısmı hala dünyadaki ve dünya tarihindeki en yüksek yaşam standartlarına sahiptir."^[6]

1. ^ "5. Report for Selected Countries and Subjects" [5. Seçili Ülkeler ve Konular İçin Rapor] (İngilizce). 2010. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2010. 
2. ^ "GDP and its breakdown at current prices in US Dollars" [GSYİH ve cari fiyatlarla ABD doları cinsinden dağılımı] (İngilizce). Birleşmiş Milletler İstatistik Bölümü. Aralık 2016. 
3. ^ "Global Wealth Stages a Strong Comeback" [Küresel Servet Güçlü Bir Geri Dönüş Yapıyor]. pr-inside.com (İngilizce). Market Wire. 10 Haziran 2010. 20 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2011. 
4. ^ "5. Report for Selected Countries and Subjects" [5. Seçili Ülkeler ve Konular İçin Rapor]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. 3 Aralık 2010. 16 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2019. 
5. ^ "Global 500 2010: Countries" [2010 Global 500: Ülkeler]. money.cnn.com (İngilizce). Cable News Network, Fortune. 26 Temmuz 2010. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2010. 
6. ^ Castells, Manuel (26 Ocak 2010). End of Millennium [Milenyumun Sonu]. google.co.uk (İngilizce). ISBN 9781444323443. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2019.