Azerice

Azerice
Azerbaycanca, Azerbaycan dili, Azerbaycan Türkçesi
Azərbaycan dili, Azərbaycan türkcəsi, آذربایجان دیلی, Türkcə
Arap, Latin ve Kiril temelli Azeri alfabeleriyle "Azerbaycan dili" yazısı
Telaffuz	[ɑːzæɾbɑjˈdʒɑn diˈli]
Bölge	Azerbaycan, İran Azerbaycanı, Güney Kafkasya, Kuzey Irak ve Doğu Anadolu Bölgesi
Etnisite	Azeriler
Konuşan sayısı	45-50 milyon[1][2][3][4][5][6]  (2011-2015)[7][8][9][10][11]
Dil ailesi	Türk dilleri[12] Şaz Türkçesi Oğuz dil grubu Batı Oğuz kolu Azerice
Önceki formlar	Acem Türkçesi[13] Azerice
Yazı sistemi	Kiril alfabesi (Rusya) Latin alfabesi (Azerbaycan) Arap alfabesi (İran)
Resmî durumu
Resmî dil	Azerbaycan  Dağıstan[14] (Rusya)
Denetleyen	Azerbaycan Millî İlimler Akademisi
Dil kodları
ISO 639-1	az
ISO 639-2	aze
ISO 639-3	aze – kapsayıcı kod Bireysel kodlar: azj – Azerbaycan azb – Güney Azerbaycan slq – Selçuk qxq – Kaşkay
Azericenin konuşulduğu yerler

Azerbaycan dili, Azerbaycanca, Azerbaycan Türkçesi veya kısaca Azerice (Azerice: Azərbaycanca, Azərbaycan dili veya Azərbaycan türkcəsi), Türk dilleri dil ailesinin Oğuz grubu içerisinde yer alan ve bir Türk halkı olan Azerilerin ana dilini oluşturan dil. En çok konuşucusu İran Azerbaycanı'nda bulunan dil (تۆرکۆ Türkü, تۆرکجه Türkcə), Azerbaycan Cumhuriyeti'nin resmî dilidir.^[15] Rusya'ya bağlı özerk bir cumhuriyet olan Dağıstan'ın ise resmî dilleri arasında yer alır.^[16]

Azerbaycan'da 1936 yılına kadar halk kendisini Türk, dilini ise Türkçe olarak adlandırmaktaydı. Bu tarihten sonra Azerbaycanlı ve Azerbaycan dili adlandırması ihdas edilmiştir. SSCB dağıldıktan sonra 1992 yılından 1995 yılına kadar Azerbaycan Anayasası'nda resmî dil "türk dili" olarak tanımlanmıştır.^[17][18]Daha sonra "Azerbaycan dili" şeklindeki adlandırma kabul edilmiştir.^[19][20]

Özellikle Rus kaynaklarında Azerbaycanlılar için Tatar, dili için Tatar dili adlandırması da görülmektedir. Çünkü Tatar adı, tarih boyunca farklı topluluklar tarafından 8 farklı grubun adı olarak kullanılmıştır.^[21] Azerbaycan halkı da bu halklardan biridir.

Dil, İran'da konuşulan Güney Azerice ve Azerbaycan Cumhuriyeti'nde konuşulan Kuzey Azerice olmak üzere iki farklı değişkeye sahiptir. Bu iki form kendi aralarında sesbilim, biçimbilim, sözdizim, kelime dağarcığı ve alıntı sözcüklerin kökenleri konusunda çeşitli farklılıklar gösterir.^[22] Azerice, Türkçe, Türkmence, Kaşkayca ve Gagavuzcanın aralarında bulunduğu diğer Oğuz dillerinin yanı sıra, bu dillerden etkilenmiş bir Kıpçak dili olan Kırım Tatarcası ile de yüksek oranda karşılıklı anlaşılabilirlik gösterir.^[23][24]

1. ^ "Peoples of Iran" 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Looklex Encyclopedia of the Orient. Erişim tarihi 22 Ocak 2009.
2. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 23 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Aralık 2011. 
3. ^ "Iran: People" 3 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CIA: The World Factbook: 24% of Iran's total population. Erişim tarihi 22 Ocak 2009.
4. ^ G. Riaux, "The Formative Years of Azerbaijan Nationalism in Post-Revolutionary Iran" 14 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Central Asian Survey, 27(1): 45-58, Mart 2008: 12-20%of Iran's total population (p. 46). Erişim tarihi 22 Ocak 2009.
5. ^ "Iran" 11 Mart 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Amnesty International report on Iran and Azerbaijan people. Erişim tarihi 30 Temmuz 2006.
6. ^ Ethnologue total for South Azerbaijani 13 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. plus Ethnologue total for North Azerbaijani 9 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
7. ^ "Azerbaijani, North". Ethnologue. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016.  17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
8. ^ "Azerbaijani, South". Ethnologue. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016.  17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
9. ^ "Azerbaijani, North". Joshua Project. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016.  17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
10. ^ "Azerbaijani, South". Joshua Project. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016.  17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
11. ^ "Azerbaijani (Azeri)". UNESCO. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016.  17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
12. ^ Katzner, Kenneth (2002). Languages of the World(Third ed.). Routledge. ISBN 978-0-415-25004-7.
13. ^ Ajam-Turkic. Heidi Stein (İngilizce). Encyclopaedia of Islam, THREE. 3 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2022. 
14. ^ (Rusça) Конституция Республики Дагестан, Глава 1, Статья 11 9 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
15. ^ "Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası. Maddə 21. Dövlət dili". 4 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2020. 
16. ^ Brown, Keith, (Ed.) (24 Kasım 2005). Encyclopedia of Language and Linguistics. Elsevier. ss. 634-638. ISBN 9780080547848. Native speakers of Azerbaijani reside, in addition to the Republic of Azerbaijan (where North Azerbaijani is spoken), in Iran (South Azerbaijani), Dagestan, Georgia, Turkey, Syria, and Iraq. North Azerbaijani is marked by Russian loanwords, and South Azerbaijani is distinguished by Persian loanwords. 
17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2024. 
18. ^ https://www.legalacts.az/en/document/36/46889
19. ^ X. Dünya Dili Türkçe Sempozyum Bildiri Kitabı, Mustafa Karataş, s. 968-970
20. ^ Altay Göyüşov, Türk dili, yoxsa azərbaycan dili?, BBC Azərbaycanca, 09.08.2016
21. ^ Zekiyev, 2017, Türklerin ve Tatarların Kökeni (Çev. D. Ahsen Batur), Selenge Yayınları, İstanbul, s. 220-221
22. ^ "Azerbaijani, North". Ethnologue (İngilizce). 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
23. ^ "Language Materials Project: Turkish". UCLAInternational Institute, Center for World Languages. Şubat 2007. Erişim tarihi 2007-04-26.
24. ^ Sinor, Denis (1969). Inner Asia. History-Civilization-Languages. A syllabus. Bloomington. ss. 71-96. ISBN 0-87750-081-9. 21 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2019.