Radikalizm (tarihsel)

Radikalizm veya klasik radikalizm,[1] sosyal liberalizm, sosyal demokrasi, sivil liberteryenizm ve modern ilerlemeciliğin öncüsü, 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında liberalizm içindeki sol-kanat tarihsel bir siyasi harekettir.[2][3]

Kavram olarak ilk defa 1820’lerde İngiltere’de ortaya çıkan Radikalizm, hem henüz doğmakta olan işçi sınıfının önderleri arasında, hem de birçok yeni sanayicilerin çevresinde benimsenmekteydi. Kurumsallaşma yanlısıydılar. Tarih, gelenek ve görenek gibi kavramları bir yana iterek, her şeyin kendine özgü gerçek köklerine inmeye ağırlık verdiler. Parlamento’nun ve yargı erkinin tümüyle yeniden düzenlenmesini istiyorlardı. Demokrat yönleri daha güçlüydü. Siyasi oy hakkının herkese verilmesinden yanaydılar.[4]

Fransa'da Temmuz Monarşisi'ne karşı çıkan, Üçüncü ve Dördüncü Cumhuriyetlerde ağırlıklı rol oynayan, Devrim'den miras alınan temel ilkelerin uygulanmasını savunan Cumhuriyetçilerin öncülüğünde doğan bir siyasi hareket. Daha özel olarak radikal Cumhuriyetçi ve radikal sosyalist partilerin doktrinlerine atıfta bulunur. Joseph Caillaux'nun savunduğu genel oy hakkının tesis edilmesi, Kilise ile Devletin ayrılması, laik, ücretsiz ve zorunlu ilköğretimin kurulması ve artan oranlı gelir vergisi, radikalizmin önerdiği başlıca reformların bir parçasıydı. Alexandre Ledru-Rollin, Georges Clemenceau, Pierre Mendès Fransa radikalizmin büyük figürleriydi. Özel mülkiyet kavramına sıkı sıkıya bağlı olan radikalizmin destekçileri, bunun kaldırılmasını talep eden Marksist sosyalistlere hızla karşı çıktılar.[5]

Bu hareketin Fransa'daki sol kanadı ise Üçüncü Cumhuriyet'in kuruluşunu takip eden yıllarda radikalizmin sol kanadını oluşturan siyasi bir harekettir. Daha özel olarak radikal Cumhuriyetçi ve radikal sosyalist partiler veya onlardan doğan hareketler içindeki reformist sosyalizme yakın eğilimleri belirtir.[6]

19. yüzyılda Birleşik Krallık, kıta Avrupası ve Latin Amerika'da radikal terimi, Fransız Devrimi'nden esinlenen ilerici bir liberal ideolojiyi belirtir. Tarihsel olarak radikalizm, Fransız Devrimi ve diğer ülkelerde ilham verdiği benzer hareketlerle erken bir form olarak ortaya çıktı.

Sosyal liberalizm ve sosyalizm ana akım siyasi ideolojiler olarak ortaya çıkmadan önce, radikalistler modern siyasette sosyal liberallere veya sosyalistlere benzer bir sol siyasi konumdaydı. Sosyal demokrasi kendi başına ayrı bir siyasi güç olarak ortaya çıktıkça, bir zamanlar tarihsel sol radikalizm ile muhafazakâr liberalizm arasında var olan farklılıklar azaldı. 1940 ve 1973 arasında, sosyal demokrat ve muhafazakâr-liberal partiler tarafından üstlenilen rolü ve felsefesiyle, Avrupa'nın kalbinin attığı yerlerin çoğunda feshedildi. Bununla birlikte, bazı bölgeler (Latin Amerika ve Asya gibi) hala "radikal" bir geleneğe sahiptir.

  1. ^ Nails Grene; Marjorie Grene; Debra Nails, (Ed.) (1986). Spinoza and the Sciences. Springer Science & Business Media. s. 162. ISBN 9789027719768. ... Yet we are sufficiently outside classical radicalism or classical liberal Utopianism to draw a few conclusions. ... 
  2. ^ Paul McLaughlin, P. McLaughlin, (Ed.) (2012). Radicalism: A Philosophical Study. Palgrave Macmillan. 
  3. ^ Jacob Kramer, (Ed.) (2017). The New Freedom and the Radicals: Woodrow Wilson, Progressive Views of Radicalism, and the Origins of Repressive Tolerance. Temple University Press. 
  4. ^ "Index". anabilgi.anadolu.edu.tr. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023. 
  5. ^ "Radikalizm". Dictionnaire de l’Académie française. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023. 
  6. ^ "Fransız Akademisi Sözlüğü'nde Radikal-sosyalizm". Dictionnaire de l’Académie française. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023. 

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search