Apkallu

An Apkallu o asin Abgal ( 𒉣𒈨 ; Akkadian asin Sumerian, sunod-sunod mga termino na makukua sa mga inskripsiyon na cuneiform na sa pankagabsan nangangahulugan na "madunong" o "sage".

Sa nagkapirang konteksto an Apkallu pitong mga demigod, na minsan ilinaladawan bilang parteng tawo asin parteng sira o gamgam, na may koneksyon sa kadunungan nin tawo; an mga linalang na ini parateng inaapod sa mga babasahon nin mga iskolar bilang an Pitong Madonong . Minsan an mga madonong inaasosyar sa sarong espesipikong hade kan enot. Pakatapos kan Dakulang Baha (helingon an Epiko ni Gilgamesh ), iba pang mga madonong asin hade an nakalista. Pagkatapos kan baha, an mga madonong pigkokonsiderar na mga tawo, asin sa nagkapirang teksto piglalaen sa paagi nin pag-apod na Ummanu, bakong Apkallu. An saro pang paggamit kan terminong Apkallu iyo an kun nanonongod sa mga pigurin na ginagamit sa mga ritwal nin apotropaic ; an mga pigurin na ini kabali an mga mestisong sira-tawo na nagrerepresentar sa pitong mga madonong, alagad kabali man an mga pigura na may payo nin gamgam asin iba pang mga pigura. Sa sarong huring obra ni Berossus na naglaladawan kan Babilonya, an mga Apkallu naglataw giraray, na ilinadawan man bilang mga tawong sira na isinugo kan mga diyos tanganing magtao nin kaaraman sa mga tawo. Sa Berossus, an enot, si Oannes (sarong variant kan Uanna), sinasabing nagtukdo sa mga tawo kan mito nin paglalang, an Enūma Eliš .