Auksetyk

Auksetyk – materiał o ujemnej liczbie Poissona, tzn. taki, który przy rozciąganiu w jednym kierunku powiększa swoje rozmiary także w kierunkach poprzecznych, a ściskany - pomniejsza je^[1]. Termin auksetyk pochodzi od greckiego słowa αὐξητικός (auxetikos), co oznacza ten, który ma tendencję do wzrostu, i ma korzenie w słowie αὔξησις (auxesis), oznaczającym wzrost. Ta terminologia została po raz pierwszy zastosowana przez prof. Kena Evansa z University of Exeter^[2].

Auksetyki znane są od ponad 100 lat^[3], ale dopiero w ostatnich dekadach XX wieku zwrócono na nie większą uwagę. Pierwsza publikacja o materiale auksetycznym ukazała się w magazynie Science w 1987 r. pt. „Foam structures with a Negative Poisson's Ratio” napisana przez R.S. Lakesa z University of Iowa^{[potrzebny przypis]}.

Przykłady auksetyków:

• niektóre skały i minerały^[3],
• niektóre części tkanek kostnych^[3],
• różne rodzaje polimerów politetrafluoroetylenu, takich jak Gore-Tex^[4],
• wszystkie rodzaje papierów^[5].