Dependensmarkering

Dependensmarkering (Engels: dependent-marking) is in de syntaxis het verschijnsel dat de grammaticale markeerders die de relaties tussen de verschillende constituenten in een zin of zinsdeel aangeven eerder bij de afhankelijke elementen - de dependenten en de bepalende woorden worden geplaatst dan bij het hoofd van de zin of het zinsdeel. Dit is het tegenovergestelde van hoofdmarkering. Talen worden mede op grond hiervan typologisch onderscheiden.