Diakon

E Diakon (altgriechisch διάκονος diákonos „Diener, Hälfer, Boot“) isch dr Inhaaber vom ene gäistlige Amt innerhalb vo dr Chille, em Diakonaat. Sini Ufgoobe beschränke sich nit uf d Diakonii, sondern umfasse wie die andere gäistlige Ämter au s Verkünde (μαρτυρία martyría „Zügnis“) und Gottesdienst (Liturgii, λειτουργία leiturgía „Gmäindidienst“). D Diakoon si ursprünglig Ghilfe vo de Apostel gsi zum s gmäinsaame Vermööge z verwalte und zum die gmäinsaame Mööl z läite – und mit däm isch woorschinlig au d Eucharistii verbunde.

In dr altkatholische, dr römisch-katholische, de orthodoxe und de anglikanische Chille isch d Weijig zum Diakoon die ersti Stuefe vom Sakramänt vo dr Weiji (die zwäiti Stuefe isch s Briesteramt, die dritti s Bischofsamt). Die Ufnaam in d Gmäinschaft vo de Gäistlige, em Klerus, bassiert dur die sakramentaali Weihji, wo us em Bittgebät vom Bischof, ass dr Häilig Gäist und d Gnaadegoobe, wo mä im Amt brucht, usgosse wurde und s Ufleege vom Bischof sinere Hand uf e Chopf vo däm, wo gweit wird.

In dr evangelische – vor allem dr reformierte – Dradizioon wird dr Diakoon noch em Calvin sinere Gämfer Chillenornig as äins vo de vier kirchlige Ämter aaguegt. D Ufgoob vo de Pastoore isch d Verkündigung, vo de Presbyter d Läitig vo dr Gmäind und iiri Zucht, vo de Leerer d Erziejig, und vo de Diakoon, sich um die Arme, Bedürftige und Chranke z sorge und sich um d Verwaltig z kümmere. So ghöört s Chrankenoobemool noch dr Oobemoolfiir viermol im Joor zu iire Ugoobe.