Dochtertaal

Een dochtertaal is een taal die zich uit een andere talige variëteit heeft ontwikkeld via een ononderbroken reeks moedertaalsprekers. Door bijvoorbeeld invloed van andere talen, talige mode en kleine foutjes in het proces van taalverwerving onderscheidt de dochtertaal zich gaandeweg steeds meer van de oorspronkelijke taalvariëteit.^[1] De taalvariëteit waar de dochtertaal zich uit heeft ontwikkeld is de vooroudertaal.

Het begrip dochtertaal wordt binnen de historische taalkunde vooral gebruikt voor modellen die deel uitmaken van de stamboomtheorie, die veronderstelt dat gemeenschappen op een bepaald moment een homogene taal gebruiken. Bij het doorgeven aan volgende generaties wordt de taal heterogener. Een oorspronkelijk homogene taalgemeenschap valt met andere woorden uiteen in meerdere homogene taalgemeenschappen die ten opzichte van elkaar heterogeen zijn.

1. ↑ W. Croft (19), 'Explaining Language Change: an Evolutionary Approach', Longman, p. 15