Esopus-oorlogen

De Esopus-oorlogen waren twee lokale conflicten tussen Nederlandse kolonisten en de Espachomy-Munsee (Esopus) van het Lenni-Lenape-volk tijdens de tweede helft van de 17de eeuw in wat nu Ulster County, New York is. Net als veel andere oorlogen tijdens de koloniale periode werden zij veroorzaakt door ongeduld en wederzijds onbegrip tussen Europese en inheems-Amerikaanse culturen. Tolken zoals Sara Roelofs waren dan ook uitermate belangrijk in het contact tussen de oorspronkelijke Amerikanen en de Europeanen.

Het land ten westen van de Hudson stond al in 1620 bekend als een plaats waar goede handel mogelijk was voor de Nederlandse kolonisten met de plaatselijke indianen. Door de oorspronkelijke bewoners werd het gebied "esepu", genoemd, wat "hoge oever" betekent.

Men kan stellen dat de eerste oorlog werd gestart door paranoia bij de kolonisten, en de tweede oorlog een voortzetting uit wraak was vanuit de Esopus. Het belangrijkste resultaat van de oorlogen was een stuk machtsvertoon door de Esopus. Hoewel er andere indianenoorlogen waren geweest, viel het tijdstip van deze twee oorlogen samen met het uitbreiden van Britse belangen in de Nederlandse gebieden van de Nieuwe Wereld. De moeite die de Nederlanders hadden bij het verslaan van de Esopus maakte aan de Britten duidelijk dat zij zich diplomatieker zouden moeten opstellen als ze op hun beurt met de oorspronkelijke inwoners van Nieuw-Nederland te maken kregen.